Page 291 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
– Öyrәnmәk üçün, – Yörgen cavab verdi.
– Nәyimә lazımdı?
– Meşәqıran olmaq heç dә pis deyil.
Yörgen artıq heç nә izah etmәdi. Mattis düşündü ki, bütün
bunlar onların buradan getmәk istәmәklәrinә görәdi.
– Sәn göy guruldayanda da mәni ayaqyolundan çıxardın.
– Hә. Sәn dә özünü kişi kimi apardın. İndi gәl bir az yemәk
yeyib dincәlәk.
Mattisә çörәk uzatdı.
– Mәn başqa şey…
– Bilirәm. Sәn ye. Deyәsәn, ömrün boyu bir dәfә dә doyunca
yemәmisәn.
Xәsisliklә olsa da, hәr halda, bu, Yörgen tәrәfindәn uzadılmış
dostluq әliydi, amma Mattis onu qәbul etmәyә elә dә meyilli
deyildi.
– Ağlında olan nәdi? Niyә mәni bura gәtirmisәn?
Yörgen aramla çörәyi çeynәyirdi.
– Hәr halda, bir pis fikrim-zadım yoxdu, – dedi. – Buna
şübhәn olmasın.
Nәhayәt, çörәyini yeyib tәzәdәn ağzını açdı.
– Nә edәcәyinizi heç cür müәyyәnlәşdirә bilmirik, – deyib
qәflәtәn Mattisin düz gözlәrinin içinә baxdı.
Mattis gözlәnilmәz bir öncәgörәnliklә:
– Mәnimlә bağlı? – soruşdu.
– Hә.
Güclü meşәqıran Xeqenin onun üçün hazırladığı sәhәr
yemәyini yeyirdi. Sifәtindәn xeyirxahlıq yağırdı. Mattis Yörgendәn
qorxmurdu, onu tәlaşlandıran, bu adamın ondan gizlәtdiyi sirr
idi.
Yörgen:
– Bu barәdә sonra danışarıq, – dedi. – İndi isә sәn baltanı
әldә necә tutmağı öyrәnmәlisәn. Onda pul da qazana bilәcәksәn,
öz әlin, öz başın olacaq.
– Onsuz da, öz әlim, öz başımdı! – söz Mattisin içindәn
qopub çıxdı.

291