Page 289 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
– Keçmiş günlәrimiz yadındadımı? – deyib davamını gәtirmәdәn
getdi. Birdәn-birә sanki xatirәlәr burulğanına düşmüşdü.

35

Bir sәhәr Yörgen ona yaxınlaşdı. Aydın görünürdü ki, fikrindә
nәsә tutub. Mattis diksindi: bu dәfә onu növbәti, birincidәn dә
ciddi sınaq gözlәyirdi. Sәrin sentyabr sәhәriydi, gölün üzәriylә
üzәn pambıq kimi buludların arasından ara-sıra sәma göyәrirdi.
Yörgen, adәti üzrә, meşәyә getmәyә hazırlaşırdı. Yolqabağı
Mattisә müraciәtlә:
– Mәnimlә gәlmәli olacaqsan, gedәk meşәni birlikdә yerә
yıxaq.
Mattis qısaca:
– Mәn gölә getmәliyәm, – dedi.
Yörgen:
– Payız aylarında müştәri nә gәzir, – dedi. – Bu gün mәnә
yoldaşlıq elәyә bilәrsәn.
Bu sözlәr, tәxminәn, әmr kimi sәslәndi. İndi Yörgen Mattislә
ancaq bu tonda danışırdı.
Mattis Xeqedәn:
– Mәn Yörgenlә meşәyә getmәliyәm? – soruşdu.
– Әlbәttә, gedә bilәrsәn. O, sәnә ağacı necә yıxmağı öyrәdәr.
İndi sәninlә özümә sәhәr yemәyi hazırlayaram.
Mattis çaşıb qalmışdı.
Yemәk barәdә daha narahatlıq yox idi. Meşәqıranın sayәsindә
indi evdә, әvvәlkindәn fәrqli olaraq, bolluq idi. Mattis etiraz
etmәdi, amma ürәyincә deyildi.
Hәr şey hazır olanda Yörgen:
– Gedәk, – dedi.
– Niyә axı mәn sәninlә meşәyә getmәliyәm?
– Ağacları necә yıxmağı öyrәnmәk üçün.
Bu, göy gurultusu vaxtı onu ayaqyolundan çıxarmaq üçün
olan hәdәyә oxşayırdı. Axı istәdiyi tәzәcә qaydasına düşürdü,
öhdәsindәn gәlә bildiyi daimi iş yeri var idi.

289