Page 285 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
Göy gurultusu?!.
Dağların arxasından qara buludlar qalxırdı. Elә bu an haradasa
göy guruldadı.
Demәk, belә, iş bitdi. Mattis düşündü ki, belә havada adam
daşımağa mәcbur deyil, xoşbәxtlikdәn, mәcbur deyil.
Qayığını әlavә bir kәndirlә dә bağladı, güclü külәyin ola
bilәcәyindәn ehtiyatlanıb avarlarını gizlәtdi vә daha heç nә
fikirlәşmәdәn hәmişәki sığınacağına qaçdı. Hava sanki onu bütün
mәsuliyyәtlәrindәn azad etmişdi. Evә qalxanda Xeqenin sözlәri
yadına düşdü: Kişi ol! Ayaq saxlayıb bu sözü bir neçә dәfә tәkrar
etdi.
Mattis uzaqdan Yörgenin evә girdiyini gördü. Bәlkә, meşәdә
zәdәlәnib? Yox, oxşamır. Görünür, bu gün heç meşәyә getmәyib,
bütün vaxtını evdә Xeqeylә birlikdә keçirib.
Onları da başa düşmәk olmur: nә Yörgen ağac qırır, nә dә
Xeqe kofta toxuyur. Belә getsә, evdә işlәyәn tәk mәn olacam.
Gurultu sәsi güclәndi vә o, addımlarını yeyinlәtdi. Bәlkә,
evә girib sәsin bitmәsini Xeqe vә Yörgenlә birlikdә gözlәsin?
Hәm dә onlara sübut etsin ki, әsl kişidi!
Yox, qorxuram. Mattis kişi kimi etiraf etdi. Vә birbaş
sınaqlardan çıxmış sığınacağına üz tutdu. Bugünkü gurultu sәsi,
bәlkә dә, әvvәlkindәn zәif idi, amma qorxurdu. Ayaqyoluna girib
qapını vә qulaqlarını örtdü.
Hәr halda, gurultu sәsi kifayәt qәdәr vahimәliydi. Divarın o
tәrәfi guruldayırdı, budu, hәmin o canüzücü sәs dә eşidildi.
Mattis büsbütün büzüşdü. Artıq o, kişi olmaq mәsәlәsinin hәddәn
ziyadә ciddi mәna alması barәdә düşünmürdü.
Amma ilk dәfәydi ki, burada da tәhlükәsizlikdә deyildi. Yör-
genin divarın o üzündәn gәlәn hökmlü sәsindәn onu nә göy gu-
rultusu, nә dә qulaqlarına tıxadığı barmaqları xilas edә bilirdi.
– Mattis, çölә çıx!
Ani düşündü ki, az әvvәl o da eynәn bu cür Yörgeni çardaqdan
düşmәyә mәcbur etmişdi.
Yörgen qapının arxasından qışqırdı:
– Nәdi, istәyirsәn, sәni oradan zorla çıxarım? Sәnә çıx
deyirәm!
285