Page 288 - Tarey Vesos_Макет 1
P. 288

Tarey Vesos
                Xeqe cavabında:
                – Sәnin dözümünü yoxlamaq istәyirdi, – dedi. – Mәlum oldu
            ki, sәn biz düşündüyümüzdәn dә dözümlüsәn.
                Bu sözlәr Mattisin canına yağ kimi yayıldı. Mәn nә qәdәr
            dözümlüyәm! Hәmin gün geri çәkilmәdiyinә sevindi. Özü dә bu
            ancaq başlanğıc idi.
                İçini bürümüş hәyәcan vә kәdәrli gözlәntilәrlә göldә qayıqla
            üzmәyinә davam edirdi. Daşımağa adam-zad yox idi, yalnız
            hәrdәn-hәrdәn qәrb tәrәfdәki tәpәlәrә istiqamәt almış mühәrrikli
            bir qayıq yanından ötüb-keçirdi.
                Mattisin kömәyinә heç kimin ehtiyacı yox idi.
                Düşünürdü ki,  Yörgendәn yalnız bir yaxşı şey öyrәnib –
            qızlarla özünü necә aparmalı olduğunu. Mәn çox şeyi bilmirdim.
            Hәtta o vaxt İngerlә  Annanın qarşısında özümü itirmәmәyim
            indi mәnә tәәccüblü gәlir.
                Bu adlar hәmişә yadındaydı. Beli әyilmiş vәziyyәtdә qayıqda
            oturub aramla avarları tәrpәdirdi.
                Az sonra Mattis yenә gәlәcәkdәn söhbәt saldı.
                – Nәsә bir qәrara gәldinizmi? – haradasa düşmәncәsinә
            Xeqedәn soruşdu. Qәrarları, onsuz da, bәlli idi.
                Xeqe laqeydliklә:
                – Yox, – dedi, – heç bir qәrara gәlib-elәmәmişik. Bizә belә
            dә yaxşıdı. Sәn dә başını xarab elәmә.
                Xeqeni tanımaq olmurdu, elә bil yaddaşı tamam pozulmuşdu.
            Hәr dәfә yanında olub onu xoşbәxt görәndә – hәtta bacısının bu
            sevincini onunla bölüşmәyә belә hazır idi, özünü şәn vә cәsarәtli,
            hәtta әsl kişilәr kimi aparırdı.
                Mattis bir gün özünü saxlaya bilmәyib:
                – Hәr şeyi birbaşa da deyә bilәrsiz. – dedi.
                – Nәyi?
                – Mәn hәr şeyә hazıram, – arxayın danışsa da, ürәyinin
            dәrinliyindә dәhşәtli bir tәlaş keçirirdi.
                Xeqe şübhәli nәzәrlәrlә Mattisә baxdı, amma gözlәri sanki
            onu görmәdi. Sonra öz xoşbәxtliyinә bürünüb getmәk istәdi.
                Mattis:

                                       288
   283   284   285   286   287   288   289   290   291   292   293