Page 292 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
Yörgen özünәxas açıqürәkliklә:
– Amma hәr halda, insan kәnardan kömәk olmadan keçinsә
yaxşıdı, – dedi.
Bu axır günlәr Mattis tәşviş içindәydi, ona görә dә dәrhal
anladı ki, onu atıb getmәk istәyirlәr.
– Mәn heç nә öyrәnәn deyilәm! – elan etdi.
Yörgen eynәn o vaxt onu göy gurultusunun altına çıxmağa
dilә tutduğu tonla:
– Lazımdı! – dedi.
Mattis tabe olmağa mәcbur idi. Amma qәflәtәn ağlına gözәl
bir fikir gәldi vә sevinclә ikiәlli ondan yapışdı:
– Bәlkә, bir evә dәyim?
Artıq işin başına qayıdan Yörgen çiyinlәrini çәkdi vә Mattisә
elә bu da kifayәt idi.
Yeni planı başında ildırım kimi parladı, onu dәrhal hәyata
keçirmәk lazım idi.
Mattis Yörgenә:
– İndi axmaq yerindә qalan mәn yox, sәnsәn! – dedi.
Vә qaçdı.

36

Xeqe qardaşının evә tәrәf qaçdığını görüb әlindәkini yerә
saldı vә artırmadan qalxıb süpürgә kollarının arasıyla uzanan
cığırla ona tәrәf yüyürdü.
– Әzildi?
– Kim?
– Necә yәni kim?
– Yox, elә doğramağındadı, elә doğrayır ki, tәkcә uçan
yonqarları görürsәn.
Xeqenin rәngi-ruhu yerinә gәldi:
– Şükür ki, salamatlıqdı. Elә qaçırdın, mәni dә qorxutdun,
dedim, görәn, nә olub. Yadında saxla, Mattis, taladan belә qaçıb
gәlmәk olmaz, yoxsa adamlar elә fikirlәşәr, nәsә bir hadisә baş
verib.
292