Page 298 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
– Doğru deyirsәn? – tәkrar soruşdu.
– Hә, bax ha, birdәn yeyib-elәyәrsәn, onda özünü ölmüş bil.
Mattis:
– Belә sözlәr lazım deyil, – dedi, amma bu artıq aydın ol -
mayan bir mızıltıydı.
Mattis ovsunlanmış kimi göbәlәyә baxırdı, sonra nәzәrlәrini
oğrun-oğrun Yörgenә yönәltdi… Qәflәtәn sanki gözü açıldı,
üstünә çökmüş ağırlıqdan çıxış yolunu tapdı. Muxomor yemәk
lazımdı! Mәn muxomor yeyәcәm! Yeyәcәm vә mәsәlәni bitirәcәm!
Vә bu zәhәrli ölümü yerdәn dәrmәk üçün әlini uzatdı.
Yörgen:
– Tulla, – dedi. – Belә şeylәrlә zarafat olmaz. Nәdi, nә fikir -
dәsәn?..
Gec idi. Mattis cәld tәrpәndi, qıpqırmızı papaqlı göbәlәkdәn
bir parça qoparıb ağzına basdı, tamını hiss etmәdәn özünә güc
gәlib uddu. Ona elә gәldi ki, boğazını alov bürüdü, amma әslindә,
belә bir şey yox idi. Yüngül yanıq ağrısı az sonra әmәlә gәldi –
hәr halda, bu, adi qidalardan deyildi vә Mattisin içindәn ulartıya
oxşar qısa bir sәs qopdu.
– Axmaq, niyә belә elәdin?!
Yörgen әmәllicә hirslәnmişdi:
– Tez qusmalısan, – dedi. – İki barmağını ağzına sox.
Mattis boğuq sәslә:
– Gecdi, – dedi.
Qorxudan bütün bәdәni keyimişdi.
– Tikә iriydimi? Tez elә, cavab ver! Nәdi, donmusan?
Yörgen dәlilik hәddindәydi.
Mattis gözlәrini yumub indi havalanacağını gözlәyәrәk içinin
sәsinә qulaq asırdı. Bәrk qorxmuşdu, ona elә gәlirdi ki, boğazı
od tutub yanır. Bu dәqiqә tamam yanıb qurtaracam, tәlәsmәk
lazımdı. Beynindә belә bir fikir yarandı.
Gözünü Yörgendәn çәkmirdi. Mәdәsindә veyillәnәn muxomorla
birlikdә, bu dәqiqә hәr şeyә hazır olan Yörgenin hәrәkәtlәrini
izlәyirdi.
Yörgen hәm hirsli, hәm dә hәyәcanlıydı: kim bilir, Mattis
muxomorun hansı hissәsini udmuşdu, nәsә ola bilәrdimi? Közәrәn
298