Page 256 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
Mattisin eyni açıldı – bacısından bu sözü heç gözlәmirdi.
– Doğrudur, – razılaşdı, – sәn bu mәsәlәnin dә öhdәsindәn
gәldin. Meşәdә gәzişәk.
Meşәyә sanki xalça döşәnmişdi. Onlar dinib-danışmadan bu
xalçanın üstüylә addımlayırdılar. Amma meşә böyük deyildi vә
az sonra onlar artıq gölün sahilinә çıxmışdılar – İngerlә Annanın
üzdüklәri iri gölün sahilinә. Göl şüşә kimi hamar idi.
Mattis:
– Biz bütün günü bax orada üzdük, – dedi.
Xeqe ondan hәmin günün tarixini soruşmadı – Mattisin
hәyatında yalnız bir gün var idi.
Vә orada dayanarkәn Xeqe Mattis üçün әla bir iş tapdı.
Soruşdu ki, camaatı gölün bu başından o başına keçirә bilәrmi?
Bu, qardaşının xeyrinә olardı. Mattis bu fikri sanki quş kimi tut-
du:
– Düzgün fikirdi! Bax bunu bacararam!
Xeqe:
– Qızları gölün o başına keçirәrsәn, – dedi.
Mattis şübhәli nәzәrlәrini bacısına dikdi:
– Sәncә, bacararam?
Amma tәәssüf ki, bacısının sözlәri kefini pozdu:
– Yox, bundan bir şey çıxmaz. O biri sahildә yaşayan yoxdu,
olan ancaq meşәlik, bir dә boşluqdu. Demәk, daşınılası adam
yoxdu. Heyif, orada kimsә yaşasaydı, sәndәn әsl qayıqçı çıxardı.
Bu fikir xoşuna gәldi. Bacısının orada heç kimin yaşamadığını
demәsini eşitmәdi.
– Doğrudur, – öz-özünә dedi.
Bu, heç vaxt ağlına gәlmәzdi. Xeqe onu sevindirmәk istәyәndә
hәmişә düz hәdәfә dәyirdi. Bacısının fikirlәrindәn doyunca udub
xәyala daldı, hәtta gözü ayağının altını da görmürdü, ağacların
tökülәn budaqlarına ilişirdi. Xeqe araya söhbәt salmaq istәyirdi,
amma Mattisin cavabları yersiz idi. Nәhayәt, bacısı:
– Evә getmәk vaxtıdı, – dedi. – İstirahәt bitdi, әn azı, mәnim
üçün.
Onlar sahil boyu sәssizcә addımlayırdılar. Mattis birbaşa öz
qayığına tәrәf istiqamәt almışdı.
256