Page 242 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
– İldırım çaxacaq! Bu, sәnin indi qab yumağın qәdәr dәqiqdi.
Qulaq as!
İkinci dәfә göy, hәmişә olduğu kimi, daha bәrkdәn gurladı.
Xeqe:
– Hәr halda, hәlә bir az gözlә, – dedi.
Mattis get-gedә daha artıq hәyәcanlanıb:
– Yaxşısı budu, sәn dә mәnimlә gәl, – bacısından xahiş etdi.
– Mәn heç hara gedәn deyilәm. Sәn dә getmә.
Amma belә vәziyyәtlәrdә Mattis bütün xahişlәrә vә sәmimi
mәslәhәtlәrә qulağını qapayırdı. Ağarmış sifәtiylә artıq öz
sığınacağına qaçırdı. Әn etibarlı yer ayaqyoluydu. Mattis ildırımın
haraları vurduğu barәdә çox eşitmişdi vә bu yerlәrin arasında
ayaqyolunun adını çәkәn olmamışdı. Nә qәdәr qәribә dә olsa,
belәydi.
Özünü ayaqyoluna çatdırana qәdәr üçüncü gurultu sәsi gәldi,
özü dә bu dәfә lap yaxından. Dörd bir tәrәf qeyri-adi dәrәcәdә
sakit idi. Quşlar susmuşdular. Eşitdiyi yeganә sәs cәrәyana
qoşulmuş havada yanından uçub keçәn iri göy milçәyin vızıltısıydı.
Mattis ayaqyoluna bağlanıb qaldı.
Çox gözlәmәli olmadı, az sonra gurultu әsl sifәtini göstәrdi.
Divarın o tәrәfindәki ildırım sakit vә hiddәtli idi. Mattis gözlәrini
yumub büzüşdü vә saymağa başladı – bir, iki, üç, nәhayәt,
guruldadı. Qulaqlarını qapayıb bu vahimәli gurultu sәsini, azca
da olsa, azaltmaq üçün barmaqlarını qulağının deşiklәrinә basdı.
Amma gurultu möhkәm olanda bunun bir faydası yox idi.
Budur, gәldi! Qulaq as…
Ardınca yer-göy titrәdi.
Xeqe isә orada – bu gurultunun lap ortasındadı.
Görәn, indi nә edir? Doğrudanmı hәtta bu dәqiqәlәrdә belә
özü üçün oturub toxumağıyla mәşğuldu? Bu dәhşәtli ildırımın
altında? Yox, mümkün deyil. Doğrudanmı ağlı kәsmir ki, olmaz?
Tufan güclәnirdi. Yağış hәlә başlamamışdı. Bu, tufanın ilk әn
vahimәli anları idi. Birdәn bu gün adamların dediyi әlamәtlәr
işlәmәsә, birdәn ayaqyolu etibarlı sığınacaq olmasa necә?
Nә vaxtsa belә bir şey olmalıdı axı. Gec-tez bu, mütlәq baş
verәcәk.
242