Page 211 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
Sakit iyun gecәsindә bu fikir başı üzәrindәn soyuq külәk
kimi әsib keçdi. Bu düşüncәdәn qorxub, qәflәtәn özünü hamı
tәrәfindәn atılmış kimi hiss etdi – sanki Xeqe dә valdşnep kimi
iri bir daşın altında uzanmışdı.
Vә gözünә pәrdә çәkildi.
Vә çaylar daha axmadı.
Belә qeyri-adi sözlәrdәn duyduğu sevinc bu dәfә yox idi.
Hәyәcanla gölmәçәyә, otlara, yatmış meşәyә baxdı. Üşüyürdü.
Nә olur-olsun, Xeqenin yanına getmәliydi. Bütün baş verәnlәrdәn
sonra bu gecә onsuz qala bilmәzdi.
Mattis bacısının qapısını döydü. Qapının deşiyindәn:
– Xeqe, mәni yanına burax, tәk qala bilmәrәm, – dedi.
Xeqenin güzgünün altında, divarın yanındakı qaraltısını
görürdü.
Bacısı gözlәmәdiyi halda itaәtlә:
– Gәl, – dedi.
Demәk, o da yatmayıb. Mattis içәri girәndә bacısı sakit
tәrzdә soruşdu:
– Dediklәrimin hamısını etdin?
– Hә, amma…
– Başqa da nәsә var? – Xeqe dәrhal soruşdu.
Xeqenin bu yumşaqlığı Mattisә daha çox әzab verirdi. Yatmağa
qoymadığına görә bacısı ona acıqlansaydı, bundan yaxşı idi.
– Sәnә deyә bilmәrәm. Әslindә, elә buna görә sәnin otağında
yatmaq istәyirәm.
– Qorxmalı bir şey yoxdu, – bacısı fikirlәşmәdәn dedi.
– Mәn qorxuram? Nәdәn?
– Bilmirәm, sadәcә sәsindәn elә hiss etdim ki, nәdәnsә qor -
xur san. Sәn gәrәk o quşu yaddan çıxarasan.
– Yox! – Mattisin içindәn qopub çıxdı. – Mәn tәkcә o quşu
düşünmürәm.
– Gәl yanımda uzan. O dәqiqә yuxuya gedәcәksәn.
Yaxın gәlib onun yanındakı adyalın üstündә uzandı. Bacısı
olsa da, Xeqedәn qadın qoxusu gәlirdi. Mattisin fikirlәri qarışdı.
Xeqe soruşdu:

211