Page 208 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
idi. Quşun dimdiyindәn hәlә dә qan damcılayırdı. Sonra Mattis
başını qaldırdı vә bir kәlmә dә demәdәn oğlana baxdı.
Oğlan daha söhbәtin davamını gәtirmәk istәmәdi vә quşu zor
gücünә Mattisdәn almağa cәhd göstәrmәdi – nәyi dә olmasa,
gücü aşıb-daşırdı. Silahını rahatlayıb getdi – burada qәti anlaya
bilmәdiyi vә tez-tәlәsik unutmaq istәdiyi bir mәnzәrәylә rastlaşmışdı.
Mattis valdşneplә tәklikdә qaldı. Quşun uzun dimdiyindәn
otun üstünә qan damcılayırdı.
Oğlan gedәndәn sonra nitqi düzәldi, güclә eşidilәcәk sәslә
mızıldandı:
– Gözlәrinә pәrdә çәkildi… Daha görmür… Qanadlarında
güllә gilizi.
Oğlan haqda isә qәti düşünmürdü. Quşu ona vermәmәkdә
düzgün iş tutmadığını fikirlәşmirdi. Artırmaya yaxınlaşıb astanada
sәndirlәdi vә evә keçdi. Valdşnepi stolun üstünә qoydu.
Yox, bu, qorxulu yuxu-zad deyildi. Bu, gerçәklik idi.
Valdşnep bәdәnindә ağır qurğuşunla gözüyumulu uzanıb
qalmışdı.
Amma yerdәn qaldıranda quş ona baxırdı. Şәkk-şübhәsiz,
belәydi.
Mattis hәr dәfә vaxtsız-vәdәsiz gәlәndә Xeqenin onu necә
hiddәtlә qarşıladığını unudub bәrkdәn qapısını döydü. Bacısı,
tәbii ki, artıq yatmışdı.
– Xeqe! Oyan! Tez qalx! Qalx! – elә bil özgә sәsiylә çığırırdı.
Xeqe oyanıb әsәbi vә yorğun sәslә yerindәn qalxmayacağını
dedi.
– Mәsәlә ciddidi, Xeqe. Bura gәl. Bәdbәxtlik üz verib.
– İndi nә olub?
Mattis izahat vermәk gücündә deyildi.
– Özün görәcәksәn.
Sәsi elә çıxdı ki, Xeqe dәrhal dillәnmәli oldu:
– Gәlirәm, gәlirәm. Orada nә baş verib axı?
Birbaşa yataqdan qalxıb gәldiyindәn saçları da fikri kimi
dağınıq idi, Mattisin onu narahat etmәsindәn narazı görünürdü.
Heç nә sezmәdi, stolun üstündәki valdşnepi ona Mattis özü
göstәrmәli oldu.
208