Page 198 - Tarey Vesos_Макет 1
P. 198

Tarey Vesos
                Mattis artıq yoldan evlәrinә tәrәf dönmüşdü. Quru ağcaqovaqlar
            çılpaq budaqlarını göyә qaldırmışdı. Mattis onlara gözünün
            ucuyla da baxmadı.
                Bәli, hәtta onlara gözünün ucuyla da baxmadı – çünki qәflәtәn
            möcüzә baş verdi vә o, dünyada olan hәr şeyi unutdu. Evdәn
            azca kәnarda, cığırın üstündәki quşu gördü.
                Cığırın düz ortasında iri, gözәl bir quş var idi.
                Bu, tanış quşlardan deyildi. Quş başını qaldırıb evә tәrәf
            gedәn Mattisә sarı çevrildi.
                “Bu nәdi?” – heyrәt içindә düşündü.
                Ürәyindә ona xas olmayan bir boşluq var idi. Donub-qaldı,
            quş da elәcә. Bu nәdi?
                Quş cığırın üstündә dayanmışdı, amma indi onu görәndәn
            sonra burada qala bilmәzdi. Vә uçdu. Sәssizcә qanad çala-çala
            ağacların arxasında gizlәndi. Valdşnep deyildi. Bu quş valdşnepdәn
            xeyli iriydi vә qәti oxşarlıqları yox idi. Hәm dә rahatca cığırla
            gәzir? “Bәlkә, nәsә olub?” – düşündü. Xeqeyә? Ağlına başqa bir
            şey gәlmәdi vә dәrhal evә cumdu.
                Az sonra Xeqeni bayaq onu qәsәbәyә yola saldığı hәmişәki
            yerindә gördü. Artırmada oturan bacısı balaca yumaq kimiydi.
            Barmaqları sürәtlә hәrәkәtdәydi, uzaqdan görünmәsә dә, belә
            olduğunu bilirdi.
                Mattis gözlәri bәrәlmiş halda Xeqeyә yaxınlaşdı.
                – O, nә idi? – soruşdu.
                Bir şey anlamayan Xeqe başını qaldırdı.
                – Sәnә nә olub?
                – Orada, cığırın üstündә nәsә qәribә bir quş gәzirdi, – dili
            dolaşa-dolaşa dedi.
                Xeqe toxumağa davam etdi. Mattis sanki millәrin hәrәkәtini
            müvәqqәti saxlamaq üçün çaşqınlıq içindә:
                – Mәn iri, gözәl bir quş gördüm! – dedi, – Elә buralarda,
            cığırın üstündә.
                – Belә de? – bacısı laqeydcәsinә cavab versә dә, hәmişәki
            әsәbi yox idi – görünür, onun sәsindәn quşun, hәqiqәtәn dә,
            gözәl olduğunu anlamışdı.  Vә bu gözәllik bu evdә yaşayan

                                       198
   193   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203