Page 195 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
Mattis nabatın siftәsini ağzına qoydu.
Bu zaman velosipedçilәrdәn biri dedi:
– Lәnәt şeytana, sәn bir buluda bax! Birazdan ildırım çaxacaq,
başqa cür ola bilmәz.
Mattis elә diksindi ki, az qaldı, nabatı diri udsun. O da
pәncәrәdәn tәpәnin arxasından gәlәn qara buludları gördü. Amma
günәş hәlә tam itmәmişdi.
– İldırım çaxacaq? – tәşvişlә tüklü әl-ayağı gündәn yanmış
turistdәn soruşdu.
Turist tәәccüblә ona baxıb, daha çox özü kimi qәribә yol
yoldaşlarına müraciәtlә:
– Özü dә möhkәm! – dedi. – Bizsә xoş havaya ümidliydik.
Artıq Mattisi bu dükanda heç nә saxlaya bilmәzdi. İldırım
çaxacaq, tufan olacaq! “Tez evә, evә!” – başında başqa fikir yox
idi. Qaldığı yer uzaqdaydı, tez-tәlәsik gedib çatmalıydı.
Dәrhal dükandan çıxdı. Açıq qapıdan satıcının velosipedçinin
onunla bağlı sualına cavabında nәsә dediyini eşitdi. Hәmişә
insanlar Mattisin qulaqdan necә iti olduğunu nәsә unudurdular.
Ona lazım olanı lap qalın divarın o üzündәn, insanların ağlına
belә gәlmәyәcәyi mәsafәdәn eşidirdi. O, bunu qulaqlarından
uzaq olması nәzәrdә tutulan sözlәri eşitmәk üçün öyrәnmişdi.
Satıcı velosipedçilәrә izahatında:
– Bizim bu cavan oğlan ağıldankәmdi, – dedi.
Demәk, o satıcı da belә çıxdı. Bax bu, heç vaxt onun ağlına
gәlmәzdi. Amma bir dә ki, niyә axı satıcı hamıdan fәrqlәnmәlidi?
Mattis bunun әdalәtsiz olmadığını etiraf etmәyә mәhkum idi.
Satıcı olanı demişdi. Bizim bu cavan oğlan ağıldankәmdi. Doğru
sözә nә deyәsәn? Ardınca bunları da eşitdi:
– Amma çörәyini verәn kişi kimi bir bacısı var.
Xoşbәxtlikdәn, dükanın qapısı örtülüb onu söhbәtin davamından
xilas etdi. Bәlkә, daha heç nә deyәn olmadı. Bәlkә dә, oldu.
Mәsәlәn, hamı kimi işlәyә bilmәdiyini yada saldılar.
Amma qara buludlar vә tufanqabağı tәşviş bütün bunları öz
kölgәsindә gizlәdi. İndi tez evә çatıb etibarlı bir yerdә daldalanmaq
lazım idi. Mattis bәrk tәlәsirdi. Şirni torbasını әlindә tutmuşdu.

195