Page 190 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
– Şükür ki, fikrini dәyişdin, – dedi.
Sakitlik idi, hәr şey qaydasında gedirdi. Mattis başını yellәyә-
yellәyә sevinir, diqqәtlә gözlәyirdi.
Vә valdşnep gәlişiylә bacısına tam aça bilmәdiklәrini dedi.
İşartı, ürәyәcәn çırpılan qanadlar vә yenidәn yoxluq.
Xeqe susurdu, amma hәr şeydәn göründüyü kimi, kefi
yaxşıydı.
Mattis hәyәcanlıydı:
– Bax belә, yenә, bir dә, – sәslәndi.
Xeqe hiss elәdi ki, artıq yatmaq vaxtıdı. Amma әlbәttә, uçuş
bacısını da tәsirlәndirmişdi. Mattis bu qәnaәtdәydi.
Odur ki, Xeqenin çiyinlәrinә toxundu. Ona demәk istәyirdi
ki, evlәri dәyişib, başqa evlәrlә müqayisәdә üstünlük qazanıb,
sanki hamısından yuxarı yüksәlib. Amma bütün bunları Xeqeyә
izah etmәyin bir mәnası yox idi, sadәcә çiyninә toxundu vә:
– Nәhayәt, sәn dә bu uçuşu gördün, – deyә bildi, bu zaman
istәr-istәmәz sifәtindә bir özündәnrazılıq ifadәsi yarandı.
Xeqe qeyri-ixtiyari:
– Elә bil bunu sәn özün tәşkil elәmisәn, – dedi. – Elә
danışırsan ki, guya…
Mattis donub-qaldı. Tәşvişlә bacısına baxdı. Belә bir anda
bu, nә sözdü? İçindәn bir hiddәt baş qaldırdı:
– Niyә sәn belәsәn? Niyә hәmişә hәr şeyi korlayırsan?
– Sakitlәş!
Amma o sakitlәşmәk istәmirdi, yan-yörәsinә baxıb sanki
bacısının qanını qaratlmaq üçün nәsә axtarırdı. İlk әvvәl gözünә
iki qurumuş ağcaqovaq sataşdı. Bütün xeyirxah niyyәtlәrini
unudub onları göstәrdi:
– Bu ağcaqovaqları görürsәn? Camaat onlara Mattis–Xeqe
adı verib. Burada hamı bu ağaclara belә deyir! Bunu bil! Sәnә dә
gülürlәr!
Gözlәyirdi ki, Xeqe dәrhal özündәn çıxacaq. Amma xeyri
yox idi. Bu gün onu heç cür әsәbilәşdirә bilmirdi.
Bacısı tükü dә tәrpәnmәdәn:
– Demәli, sәn dә bilirsәn? – soruşdu.

190