Page 188 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
– Hm, – Mattis mızıldandı.
Sahib:
– Nәdi, düz olmadı? – soruşdu.
– Yox, hәr şey qaydasındadı. Düzgün hesablaşdıq.
“Düzgün hesablaşdıq”. Ürәyindә bu sözü yenidәn mızıldandı.
Bu gözәl sözü bir daha tәkrar etmәk ona xoş idi. Kişilәr axı öz
aralarında belә danışırlar.
Qapının yanında dayanıb:
– Bax belә, – dedi.
Sahiblә sahibә çaşqın nәzәrlәrlә onun ardınca baxdılar.

12

Evin artırmasında oturan Xeqe toxumaqla mәşğul idi. Elә
әylәşmişdi ki, evdәn yolacan uzanan cığırı görә bilsin. Mattis
bacısını meşәlikdәn çıxan kimi gördü vә o qız gözünә balaca boz
yumaq kimi göründü.
Xeqe buradan lap xırda görünürdü. Tamam büzüşmüşdü. Elә
bil heç yox idi.
Bacısının başı necә dә maraqlı yaradılıb – qәflәtәn düşündü.
Xeqe çox ağıllıdı! Buna görә dә ona böyük hörmәti var. Düzdü,
bu qızın hәrdәn onu dәlilik hәddinә çatdırmağı da var.
Kaş bacısı ondan kiçik olaydı. Onda Xeqenin balacalığını da
görmüş olar, qaşıqla yedirәndә dodaqlarının qırağından sıyığın
necә axdığına tamaşa elәyәrdi. Hәr şey – elә bu da istәdiyi kimi
deyildi.
Ağacların kölgәlәri uzanmışdı. Qaş qaraldıqca hava ayazıyırdı.
Bu sәrinlik bu günün әziyyәtini vә istisini çiynindә daşıyanlar
üçün ikiqat xoş idi.
Yaxınlaşanda Xeqe qalxıb onu salamladı:
– Ümid elәyirәm, ac deyilsәn, – dedi.
Mattis, nәhayәt, bu gün nәsә әsaslı bir iş gördüyünün vә bu
barәdә danışmağa sözünün olduğunun sevincindәn çoxmәnalı
baxışlarla:

188