Page 182 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
Әvvәlcә özünü toparladı, sonra dözә bilmәyib dillәndi – çeşmәdә
әllәrini yuyanda qeyri-ixtiyari:
– Niyә ağlınızda olanı dilinizә gәtirmirsiz, – dedi.
Oğlan tәәccüblә:
– Ağlımızda olan nәdi ki? – soruşdu. Bu, onun gün әrzindә
Mattisә ünvanlanan ilk sözlәri idi.
Mattis xәcalәtdәn az qaldı yerә girsin. Odur ki, özünә bir az
da әzab vermәliydi:
– Ağlınızda nә olduğunu bilirәm, – dedi.
Sahib:
– Boşla görәk, – dillәndi, – evә gedirik. Qarnımızı doyduraq,
bir az dincәlәk…
Onlar talanın yaxınlığında axan şәffaf çeşmәdә әllәrini yudular.
Mattislә qız yanaşıydılar. Әllәrinin his-pasından bulanmış suda
Mattisin әllәri qeyri-ixtiyari qızın әllәrinә toxunanda bәdәnindәn
bir gizilti keçdi. Amma budu, çeşmә yenidәn öz-özünә tәmizlәnib
şәffaflaşdı vә dupduru suda görünәn, çirkli әllәri indi tәrtәmiz
idi. Daha qıza toxunmağa cürәt etmәdi.
Qız ona baxdı. Mattisin artıq düşünmәyә vaxtı yox idi, elә
bil nәsә onu çәkib apardı:
– Bu, lap elektrik naqilinә toxunmaq kimi bir şeymiş, – dedi.
Sonra ona elә gәldi ki, bir elә dә axmaq şeylәr deyil, amma
qız artıq laqeyd tәrzdә dönüb getmişdi. Bәlkә, bu, qıza gülmәli
gәlib? Onun sevgilisi dә yaxınlıqda yuyunurdu, sonra qızın belini
qucaqladı vә belәcә, qol-boyun olub düz evә, nahar süfrәsinә yol
aldılar. Hәr şey yerindә düz oturubsa, belә dә olmalıdı.
– Günaydın, Mattis.
Bunu deyәn evin sahibәsi idi. Qadın onu gülәr üzlә qarşıladı.
Onun hazırladığı nahar dadlı alınmışdı – Mattis doyunca yedi.
Öz-özlüyündә düşündü ki, gördüyü işin müqabilindә, heç olmasa,
qarnını doydursun. Yemәkdәn elә ağırlaşmışdı ki, dincәlib özünә
gәlmәk üçün otun üstünә uzandı. Sevgililәrin hara getdiklәrini
görmәdi. Yatıb qaldı.

182