Page 175 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
yoxdu: sahiblә anlaşmaq olardı, axı özü dә bu işin cansıxıcı
olduğunu bilir. Mattis:
– Hә, düzdü, – dedi, – bunun necә bir iş olduğunu biz bilirik
axı.
Sahib qәtiyyәtlә:
– Bu haqda danışmaq tezdi, – dedi. – Biz hәlә tәzәcә baş -
lamışıq, hәlә yorulmamışıq.
Mattis yenidәn özünә qapanıb:
– Sәn bilәn düz olar, – razılaşdı.
Sahib üç lәkdә işlәsә dә, daha sürәtlә irәli gedirdi. Budu, o
da yenidәn hamı kimi iki lәkdә işlәmәyә başladı. Bu zaman
Mattisdәn daha sürәtlә uzaqlaşmağa başladı.
Mattis acizanә şәkildә ondan:
– Mәni atıb gedirsәn? – soruşdu.
Sahib cavabında:
– Neynәmәk olar, – dedi. – Sәn qoluna güc ver, bir dә gör -
dün, mәni ötüb keçmisәn.
– Mәnmi? Özün dә görürsәn, necә işlәyirәm.
Sahib:
– Hm, – deyәrәk, sanki lәklәrә mızıldandı.
Vә Mattis tәk qaldı. “Hm” sahibin dilindәn çıxan son sәs idi.
Maraqlıdı, onu necә anlasın? Mattis yenidәn әsәbi vәziyyәt aldı –
fikirlәriylә işi arasındakı qarşıdurma güclәnirdi. Onun lәklәri
quyruq kimi qalmışdı vә o birilәr irәli getdikcә bu quyruq daha
da uzanırdı. Buralarda işlәnmәmiş lәklәrә “tәnbәl quyruq”
deyirdilәr.
Mattis ürәyindә, – yox, bu, “tәnbәl quyruq” deyil, sadәcә,
mәn onlar kimi sürәtlә işlәyә bilmirәm, – dedi.
Amma hәr halda, bu, rüsvayçılıq idi, xüsusәn dә belә şeylәrә
hәssas olan Mattis kimi adam üçün. Onun ot-әlәf içindә olan
lәklәri tarlada göz deşir, o biri tәrәfdәki yemlik şalğam kollarını
hamar belindә saxlayan tünd, tәrtәmiz lәklәr isә göz oxşayırdı.
Әgәr get-gedә ondan uzaqlaşan işçilәri nә yollasa saxlaya
bilsәydi... Bәla yaxınlaşırdı. Sahib heyrәtamiz dәrәcәdә çevik
idi, artıq sevgili cütlüyü haqlamışdı, indi hәr üçü tәpәni aşıb
gözdәn itәcәkdi.
175