Page 169 - Tarey Vesos_Макет 1
P. 169

Quşlar
          üçün bir bәhanә axtarıb tapmalıdılar. Mattis bu evlәri bir-bir
          ötürürdü. Ona elә gәlirdi ki, hәr evin yanından keçdikcә oranın
          sahibi rahat nәfәs alır.
             Amma çәtin ki, onlar nә vaxtsa mәn görәn yuxunu görә
          bilsinlәr. Bu fikirdәn әhvalı xoş olurdu.
             Yaddaşında xeyli tәhqiramiz xatirәlәr yaşayırdı vә hәr biri
          fәrqli idi. O, bu gün yoluna çıxan cavan oğlanlardan bәzilәri ilә
          birlikdә işlәmişdi vә bunu xatırlayanda istәr-istәmәz baxışlarını
          yerә dikmәli olurdu. Elә oğlanlar da ondan yan keçmәyә tәlәsirdilәr,
          sanki Mattislә onları, unutmaq istәdiklәri ümumi bir mәğlubiyyәt
          bağlayırdı.
             Bu gün, yәqin, hәr şey başqa cür olacaq. Xeqe bunu bilir, elә
          mәn dә bilirәm.
             Fikirlәşdi ki, elә buradan evә qayıtsın. Hәlә ötәn ildәn
          yadlarında qaldığım sahәlәrә gedә bilmәrәm.
             Amma qәribәdi, yenicә bunu fikirlәşsә dә, әksini elәdi.
          Dönüb birbaş evlәrdәn birinә tәrәf yollandı. Nә sәbәbә? Beynindә
          bir xatirә oyanmışdı. Mәhz bu evlә onu heç bir tәhqiramiz hadisә
          bağlamırdı.
             Bәlkә, bu gün nәsә onu burada saxlaya bildi?
             Mattis elә döngәdәcә evin sahibiylә üz-üzә gәldi. Sahib dә,
          yanındakı oğlanla qız da әllәrindә çapacaq dayanıb-durmuşdular;
          onlar tarladakı yemlik şalğamları doğrayıb seyrәklәşdirmәyә
          hazırlaşırdılar. Mattis onları yalnız üz-üzә gәldiklәri vaxt gördü –
          sifәti qәflәtәn qarşılarında peyda oldu.
             Tәşvişlә baxan nәzәrlәrini sahibdәn çәkmәdәn tez-tәlәsik:
             – Xoş gördük, sizdә mәnim üçün bir iş tapılar? – soruşdu.
             Bircә çox fikirlәşmәsin. Elә dayanmaq istәyirdi ki, hәmin o
          iki cavan arxasında qalsın.
             Sahib dә onun kimi çox fikirlәşmәdәn:
             – Yemlik şalğamları doğraya bilirsәnsә, tapılar.
             Mattis әvvәl ağzını açdı, sonra ağızdolusu gülümsәdi.
             – Belә dә bilirdim, – dedi. – Әgәr artıq hәr şey dәyişibsә,
          demәk, belә dә olmalıydı.
             – Bununla nә demәk istәyirsәn?

                                    169
   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174