Page 164 - Tarey Vesos_Макет 1
P. 164

Tarey Vesos
                Bacısının sözlәrindәn sarsılmışdı. Elә düşünürdü ki, Xeqe
            bilәrәkdәn onu incitmәk istәyir. Amma axı nә danışdığını bacısı
            özü dә bilmir. Mәsәlә dә elә bundadı. Xeqedәn hәyәcanla:
                – Niyә belә hikkәlisәn? – soruşdu vә dәrhal iştahası pozuldu.
                Yerindәn elә cәld qalxdı ki, stolun küncü tәrpәndi. Qәhvә
            dolu fincan yerә düşüb dağıldı.
                – Fu, Mattis, gör bir yeri necә bulaşdırdın!
                – Sәncә, günah kimdәdi?
                Doğrudanmı bacısı hәr şeyi özunün korladığını anlamır.
                – Hәmişә kefimi pozursan!
                – Yaxşı, Mattis, sakitlәş.
                O artıq özünә gәlmişdi.
                – Heç nә olmaz, indi burada hәr şey, hәr şey başqa cür
            olacaq. Bu, gecәdәn başlayıb.
                Xeqe gecә özünü necә inadkar apardığını xatırlayıb tәәssüflәndi.
                – Bu axşam mәn dә sәninlә uçuşa baxacam. Nә olar, hirslәnmә.
                – Bu uçuş birinci dәfәki kimi olmayacaq.
                Xeqe mübahisә elәmәk istәmәdi, süfrәni yığışdırıb koftanın
            ardını toxumağa başladı. Oğrun-oğrun qardaşını müşahidә elәyirdi.
            Mattis bunu hiss edib kәskin tәrzdә soruşdu:
                – İndi nә istәyirsәn?
                – Baxıram görüm, iş axtarmağa gedәcәksәn, ya yox. Söz
            vermişdin axı.
                Bacısı amansız idi.
                – Hә, amma bu uçuş…
                Bacısı sözündәn dönәn deyildi.
                – Heç bir quş, heç bir uçuş sәnә kömәk elәyә bilmәyәcәk. İş
            axtarmağa gedәcәyinә söz vermisәnsә, getmәlisәn.
                Mattis qorxdu. Әgәr belә inad edirsә, görünür, bu dәfә Xeqeyә
            nәsә olub. Mәgәr o, bu işin necә әzablı olduğunu anlamır?
            Bayaqdan ona xeyli etibarlı görünәn stulundan dik atılıb hәyәcanla
            soruşdu:
                – Mәgәr uçuşdan sonra hәr şey bizdә belәmi dәyişmәlidi?
            Min dәfә sәnә demişәm ki, әlimizi yanımıza salıb otura bilmәrik.
                – Demәk asandı.

                                       164
   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169