Page 167 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
– Dedimsә, demәk, gedәcәm.
Xeqe tәzәdәn toxumağa davam etdi. Mattis, az qala, yalvara-
yalvara soruşdu:
– Bu gün uçuşa baxacaqsan? Sәhәr söz verdin.
– Bircә bu gün yox, gecәyәcәn qala bilmәrәm.
– Amma axı özün istәyirdin…
Xeqe qәti tәrzdә:
– Bu gecә gәrәk doyunca yatım, – dedi.
Mattis inadla:
– Bәlkә, bir dә heç vaxt oyanmadın? – soruşdu. – Sonra axı
çox tәәssüflәnәcәksәn.
– Bәsdi, kәs sәsini!
O qaçdı. Ardınca bacısı daha nәlәrsә dedi, amma artıq qorxu
içindә qapıdan çıxmışdı.

Mattis axşam artırmada oturmuşdu, ürәyi vә әllәri narahat
idi. Xeqe öz bildiyini elәyib yatağında uzanmışdı.
Vәdә yetişdi vә uçuş başladı.
Tanış sәs gәldi, hay-küy eşidildi, valdşnep nәsә acizanә
tәrzdә ara vermәdәn qanad çalırdı.
Quş gecәnin yüngül havasında uçsa da, qanadları Mattisin
düz ürәyinәcәn gәlib çatırdı. Sanki nәsә yumşaq, tünd, mәchul
bir şey onun ürәyinә toxunurdu. Mattis bu hisslәrlә büsbütün
doluydu. “Biz valdşneplә sanki bir canıq” – rabitәsiz şәkildә
düşündü.
Vәdini bu şәrtlә verdiyinә sevindi: Xeqe istәyirsә, sabah iş
üçün gedәcәm, amma tufan olmasa. İldırım, göy gurultusu öz
yerindә, mәn tufanda da heç hara çıxmıram vә Xeqe bunu yaxşı
bilir.
Valdşnepin ikinci dәfә uçub keçmәsini gözlәdi, sonra isti yay
toranlığının hökm sürdüyü otağına girib yerinә uzandı. Amma
dünәnki yuxunun tәkrarlanacağına nahaq ümid elәyirdi. Hәtta
hәmin yuxunun azca bәnzәrini belә görmәdi – nә meşәliyi, nә
qızları.

167