Page 143 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
– Mattis!
Fikirlәrindәn ayrıldı.
Xeqe:
– Orada nә görmüsәn? – soruşdu.
Bu suallar Mattisә yaxşı tanış idi. Bu, o demәk idi ki, belә
oturub qalmaq, bu işi elә, ya belә görmәk olmaz; gәrәk özünü
hamı kimi aparasan, iş axtarmaq, ya hansısa başqa mәsәlә üçün
gedәndә adamların mәsxәrәyә qoyduğu sәrsәm kimi aparmayasan.
Baxışları dәrhal bacısının sifәtindә ilişib qaldı. Qәribә gözlәri
var: quş gözlәri kimi – hәmişә ürkәk vә çәkingәn.
– Heç nә, – cavab verdi.
– Yenә ora…
Mattis:
– Qәribә adamsan, – dedi, – әgәr hәr dәfә yan-yörәyә baxanda
nәsә görsәydim, onları gözümә necә yerlәşdirәrdim? İçindәki
boş-boş şeylәrdәn gözümü tәrpәdә bilmәzdim.
Xeqe başını tәrpәtmәklә kifayәtlәndi. Deyәsәn, onu özünә
qaytardı, indi işinә davam edә bilәrdi. Xeqe heç vaxt artırmada
işsiz-gücsüz oturmazdı, bacarıqlı әllәri ilә yaxşı toxumağı vardı
vә bu, lap yerinә düşürdü.
Mattis bacısının hәr ikisinә çörәk gәtirәn bu işinә böyük
hörmәtlә yanaşırdı. Onları dolandıran da elә bu әllәr idi, özü heç
nә qazanmırdı. Camaat ona iş tapşırmaq istәmirdi. Onu “Sәrsәm”
adlandırır, hansısa işi necә gördüyünü yada salıb gülüşürdülәr.
Mattis vә iş qәti uyğun anlayışlar deyildi. Bu zәhmәtkeş qәsәbәdә
Sәrsәm Mattis haqqında çoxlu lәtifәlәr gәzirdi – hansı işin
qulpundan yapışırdısa, aqibәti eyni olurdu.
Daş dimdiklәmәk: qәflәtәn ağlından keçәn bu fikirdәn
sәksәndi.
Bu nәdi?
Amma artıq hәr şey qeyb olmuşdu.
Bu mәnzәrә vә sözlәr sanki içini dәlib keçdi. Dәrhal da qeyb
oldu – onların әvәzinә, qәflәtәn qarşısında divar әmәlә gәldi.
Oğrun-oğrun bacısına baxdı. Xeqe heç nә hiss etmәdi. Balaca,
sәliqә-sahmanlı bacısı artırmada oturmuşdu. Amma elә dә cavan
deyildi, qırxı haqlamışdı.
143