Page 134 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
Amma tezliklә buz qәsr yox olacaq. Vә hәr şey әvvәlki
axarına düşәcәk, amma heç kimә mane olmayan, varlığıyla yalnız
havanı dolduran vә torpağı titrәdәn bu ipә-sapa yatmayan şәlalә
sonsuza qәdәr qalacaq.
Burada heç nә dәyişmәyәcәk, Siss.
Dayanıb-durmuşdu vә heç cür bu fikir dәryasının fırtınasından
çıxa bilmirdi. Qәflәtәn kiminsә onun qolunu dartdığını hiss elәdi.
– Siss, yemәk istәyirsәn?
– Gәlirәm.
Özünә gәlib yan-yörәsindә xoş, dost simalar gördü. Bu
uşaqların sifәtlәri ona yalnız bir söz deyirdi: “İstәyirik, sәn
bizimlә olasan”. Artıq o tәntәnәli ifadә bu sifәtlәrdәn çәkilmişdi.
Az sonra onlar qәsrin zirvәsinә can atırdılar. Әyri-üyrü tәpәnin
su tozuna qarışaraq yuxarı dırmaşırdılar.
Burada, buzla torpağın sәrhәdindә qәsrin öz buz caynaqlarıyla
daşlardan necә yapışıb tutduğunu gördülәr. Amma hәr halda, bu
caynaqları boşaltmağa şәlalәnin gücü çatacaqdı. Şәlalә yorulmaq
bilmәdәn öz işindәydi vә gözlә görünmәyәn bu iş indi tam
qaydasıyla gedir. Әsl ölçülәri tәsәvvürә belә gәlmәyәn bu döyüş
dayanmadan davam edirdi.
Buz yuxarıda da hәr yerdә olduğu kimiydi: azca da şәffaflığı
qalmayan ağ, solğun.
– Gәlin lap yuxarı qalxaq! – hay-küyün içindәn kiminsә sәsi
gәldi.
Siss gecә gözü önünә gәtirdiyi mәnzәrәni xatırlayıb sәksәndi:
– Olmaz, bu, tәhlükәlidi, – dedi, amma şәlalәnin uğultusunda
onu eşidәn olmadı.
Başçı-oğlan:
– Gәlin! – qışqırdı vә Siss onun gözlәri önündә buzun üstünә
atıldı.
O birilәr dә onun ardınca atıldılar. Qәsrin yuxarısına necә
qalxdığını Siss özü dә bilmәdi. Ayağı buza toxunan kimi bütün
bu nәhәngliyin necә titrәdiyini hiss etdi:
– Siz heç nә hiss elәmirsiz? – var gücüylә qışqırdı. Onu
eşidәn olmadı. Hamı bәrkdәn nәsә deyirdi. Burada tәsәvvürәgәlmәz
hay-küy hökm sürürdü.
134