Page 13 - Tarey Vesos_Макет 1

Buz qəsr
Özü hәlә Unnun baxışlarıyla baxışmağa hazır deyildi, yalnız
çox nadir hallarda özünü unudur, ani baxıb dәrhal da gözünü
çәkirdi.
Unn nәyi gözlәyir?
Gec-tez özü dillәnәcәk.
Unn isә әvvәlki mәktәbin hәyәtindә divarın yanında dayanıb
onların oyunlarına qoşulmurdu. Dayanıb sakitcә baxırdı.
Gözlәmәk. Gözlәmәk lazımdı vә gec-tez bu an yetişәcәk,
hәlәlik isә qoy hәr şey olduğu kimi qalsın – bunun özündә dә bir
qәribәlik, gözәllik var.
Gәrәk heç kim heç nәyi hiss etmәsin. Sissә elә gәlirdi ki, bu,
onda alınır. Amma budur, rәfiqәlәrindәn biri sәsinә hopmuş
qısqanclıqla ona deyir:
– Bu Unn sәnin başını lap xarab elәyib!
– Boşla görәk!
– Mәgәr belә deyil? Hamı görür ki, gözünü ondan çәkmirsәn.
Siss karıxdı. Doğrudanmı belәdi?
Rәfiqәsi acı-acı güldü:
– Siss, hamı bunu çoxdan görür.
– Demәk, elәdi ki var. Bir dә ki, özüm bilәrәm.
– Ha-ha.
Siss yol uzunu düşünürdü. Budur, gözlәntilәr bitdi. Bu gün.
Odur ki, indi Unnun yanına gedir.
Bu sәhәr parta arxasında oturanda birinci mәktubu gördü:
Siss, mәn sәninlә rәfiqә olmaq istәyirәm.
İmza: Unn
Sanki haradansa bura günәşin şüası gәldi.
O döndü vә baxışları toqquşdu. Bir-birlәrinin ürәyinә girdilәr.
Heyrәt. Vә artıq heç nә. Daha bu haqda düşünmәk lazım deyil.
Hәmin bu gözәl gündә mәktublar partadan-partaya uçuşdu.
Onu bir-birinә xoşniyyәtli әllәr ötürürdü.
Mәn dә sәninlә rәfiqә olmaq istәyirәm.
İmza: Siss
Biz nә vaxt görüşә bilәrik?
Nә vaxt istәsәn, Unn! Elә bu gün.

13