Page 107 - Tarey Vesos_Макет 1

Buz qəsr
– Vaxtımıza var, – dedi. – Hava qaralanda çıxarıq. Elә ikilikdә
gәzişәrik, başqa heç kim lazım deyil.
Xalanın getmәyi nә qәdәr kәdәrli olsa da, Sissin içini qәribә
bir sevinc bürümüşdü.
Xala yır-yığışa davam elәyirdi, buranı sәliqәyә salırdı. Siss
ona kömәk elәmәk istәyirdi, amma hәr şey artıq, demәk olar,
hazır idi. Bu boş, yalın divarlı, narahat ev әvvәlkindәn xeyli
geniş görünürdü.
Unnun otağının qapısı bağlıydı. Bu, yaxşı oldu.
– Baxmaq istәyirsәn?
– Yox.
– Düzdü. Orada indi heç nә yoxdu.
– Üzr istәyirәm, qoy bir baxım.
Xala qapını açdı. Otaq boş idi. Sissi qәribә bir inamsızlıq
hissi bürüdü.
Hava qaraldı, yola çıxmaq olardı.
Baharın gәlişi elә evin kandarından çölә çıxan kimi aydın
hiss olunurdu. Qar hәlә heç yerdә әrimәsә dә, nәvazişli havadan
da, qar tәpәciklәrindәn dә yazın qoxusu gәlirdi. Lap aşağı sallanan
buludlarla dolu göy üzü isti vә tutqun idi. Belә havada gәrәk
asta-asta addımlayasan. Әsl gәzmәli hava idi. Onlar kәlmә
kәsmәdәn xeyli getdilәr.
Get-gedә әtrafda olan hәr şey güclә görünürdü. Yolun
kәnarındakı evlәrin işıqları yanırdı. Siss ağzından bir kәlmә dә
çıxarmamışdı. Xala özünün vida gәzintisinә çıxmışdı. Sabah
artıq burada olmayacaqdı.
Yәqin, indi danışacaq.
Aprel axşamı әtrafda olan hәr şeyi qaranlığa qәrq edib, yolun
hәr iki kәnarı boyu iki narahat divar kimi hörülüb sıxlaşmışdı.
Qar, tutqun da olsa, parıltı verә bilirdi vә yol yaxşı görünürdü.
Sanki әlini uzadıb ehtiyatlı olmağa çağıran yan-yörәdәki ağacları,
elә bil yumruq kimi düz sәnin alnının aşağısında görünәn tәpәni
göz güclә seçә bilirdi.
Unnun xalası bu yerlәri son dәfә nәzәrdәn keçirirdi. Qonşularla
vidalaşmaq istәmәdi; burada yaşayanda onlarla az-az ünsiyyәtdә

107