Page 82 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

tәәssüf hissi bürüdü: kaş çantada qalmış iki tәqvimdәn birini dә
ona tәklif edәydim! Bәyәm generalın haqqı yoxdur ki, evindә iki
әdәd illik tәqvim olsun? Soruşa bilәrsiniz: iki yәhudi tәqvimi
generalın nәyinә lazımdır? Bәs bir әdәd yәhudi tәqvimi onun
nәyinә gәrәkdir?
Bütün bunları götür-qoy edirәm vә qәfildәn ağlıma bir ideya
gәlir: general nökәrә dönә-dönә әmr verirdi ki, “Arvadımın
yanına..., Xersonskaya, nömrә üç..., Qraf Musin-Puşkin...” İlahi,
әcәb mәqamdır, tәqvimlәri orada әritmәk olar!
“Fürsәti әldәn vermә, Abram Markoviç (adım vә atamın adı
belәdir, soyadım isә Meyer-Anşludur), dәmiri isti-isti döyәrlәr,
alıcını gәrәk göydә tutasan!” Dәrhal Yekaterinskidәn Deriba -
sovskaya, oradan Priobrajenskaya küçәsinә, sonra Sadovaya,
Yelizavetinskayadan keçib çıxdım düz Xersonskaya küçәsinә.
Başladım üç nömrәli evi axtarmağa. Doğru sözümdür, belә bir
ev varmış! Ev nәdir, möhtәşәm malikanә! Daşdan tikilib,
ikimәrtәbәli! Demәli, xoşbәxtlik üzümә güldü! İndi nә etmәliyәm?
Zәngin düymәsini basıb generalın arvadını soruşmalıyam.
Yaxınlaşıb zәngi basıram vә düşünürәm: birdәn qapını әsgәr
açdı, yanında da köpәk, mәni qovdu, hәlә üstәlik, köpәyi dә
üstümә qısqırtdı, onda necә? Eh, bircә bu çatmırdı!
Hadisәlәr belә cәrәyan etdi. Bir, iki, üç dәqiqә keçdi. Kandarda
dayanmışam, amma qapını açan yoxdur. Düşünürәm: “Bәxtimә
bax! Deyәsәn, evdә kimsә yoxdur!” Bәlkә, zәng işlәmir? Bir dә
cәhd edirәm. Bir, iki, üç dәfә! Nәhayәt, qapı açıldı vә әlindә
döşәmәsilәn ağac tutmuş xidmәtçi göründü:
– Nә lazımdır?
İstәdim tüpürüm dabana, amma özümü birtәhәr әlә alıb de -
dim:
– Generalın xanımı lazımdır. Şәxsәn özü!
Xidmәtçi mәni başdan-ayağa süzüb, yәqin, fikirlәşdi: “Bu
avara hardan çıxdı?” Sonra qapını üzümә örtdü. Bir kәlmә dә
demәdi! Әcәb işdir! Bәlkә, indi qayıdacaq? Vay o gündәn ki,
yanı köpәkli әsgәr göndәrәr, onda necә olsun? Fikrimdәn keçdi
ki, malikanәdәn uzaqlaşım. Amma gәlmişәmsә vә zәngi

82