Page 49 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Yüz bir

adı dәrc olundu! Yüz bir şәhәr vә onların arasında Qolta da var –
görünmәmiş bir şey! Raxmiel-Moyşe kimsәyә inanmırdı.
– Ola bilmәz! Yalandır! – qışqırığı alәmi götürmüşdü. –
İyirmi il oğrun-oğrun yaşadım, Qoltada gecәlәmәyә icazә
vermәdilәr. Amma indi orda ev tikmәk, torpaq almaq, bağ salmaq
olar? Düz yüz bir şәhәr, Qolta da onların sırasında! Bu, düşmәn
әmәlidir! Yәqin, Naxmen-Leybin ideyasıdır, belә şeylәr ancaq
onun ağlına gәlә bilәr, üzünü mürdәşir yusun! Mәn qulağımın
dalını görәndә o, Qoltada yaşayar!
Raxmiel-Moyşe bağıra-bağıra belә deyirdi, Raxmiel-Moyşixa
da bazarda yüz bir şәhәr vә Qoltanın hәmin siyahıda olması
barәdә eşitmişdi, ona görә dә әrinin yarasına duz sәpirdi:
– Әgәr sәnin o senatın barәdә deyilәnlәr hәqiqәtdirsә, onda
hәr ikinizi qәbrә qoyum!
Qadın belә deyәndә tәndirdәn çıxan çörәk kimi qıpqırmızı
olurdu.
Birdәn qapı açıldı vә әlindә yәhudi qәzeti tutmuş xidmәtçi
otağa daxil oldu:
– Buyurun, reb Raxmiel-Moyşe, sizә qәzet göndәriblәr ki,
oxuyasınız. Boqopol, Qolta, yüz bir şәhәr barәdә nәsә xәbәr
var... Orda altından xәtt çәkilib – nömrә doxsan dörd.
Raxmiel-Moyşe külәyin haradan әsdiyini dәrhal anladı. Qәzeti
әlinә alıb eynәyini taxdı vә beş hәrfdәn ibarәt “Qolta” sözü
diqqәtini çәkdi. Yazını oxumağa ehtiyac duymadı, başa düşdü ki,
deyilәnlәr hәqiqәtdir vә Raxmiel-Moyşixanın yanına gәldi. Qadın
mәsәlәni dәrhal anlayıb acı-acı gülümsündü:
– Nә demişdim? Bu da sәnin senatın!
– Mәnim niyә olur?
– Bәs kimindir? Senata mәktub yazana bax! Get, o senat, o
da sәn! Görüm ikiniz dә cәhәnnәm odunda yanasınız!
Raxmiel-Moyşe vә arvadı üçün әlamәtdar gün gәlib çatdı.
Qadın süfrә açdı, qabları, çәngәl-bıçağı masaya düzdü.
– Get әllәrini yu! – әrinә müraciәt etdi. – Yemәk üçün sәnә
on yeddi dәvәt göndәrәcәyәm?

49