Page 42 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

göndәrib?.. Әrinmәyib stansiyaya gәlirәm vә bağlamanı almaq
istәyirәm. Mәnә bildirirlәr ki, zәhmәt çәk, iyirmi beş rubl dörd
qәpik ödә, bağlamanı apar. Әlac yoxdur, iyirmi beş rubl dörd
qәpik tapıb ödәniş etmәk lazımdır. Uzun sözün qısası, bağlamanı
aldım, qәşәng qutudur, yaxşı da qablaşdırıblar. Evә qaçıb qutunu
açıram, içindә portret... Gözüm kәllәmә çıxır! Odur! Boynu
uzun, geniş şlyapa qoymuş, ağzında qәlyan tutmuş hәmin alman!
Portretin yanında kiçik mәktub da var, almanca yazılıb, әlbәttә
ki, ömrü boyu unuda bilmәyәcәyi “ştantsion”a, qonaqpәrvәrliyә
vә xoş münasibәtә görә minnәtdarlığını bildirir... Adam bu qәdәr
dә hәyasız olar? Görüm onu cәhәnnәm odunda yansın! İnanın,
dünyanın әn qatı açılmamış qarğışlarını onun ünvanına yağdırıb
ürәyimizdәn tikan çıxartdıq! Әlimi uca Allaha tutub yalvarıram:
kaş qarğışlarımızın yarısı çin olaydı!
Bir neçә ay ötdü – almandan әsәr-әlamәt yoxdur! Şükür
sәnә, Allahım, bizi bәladan qurtardın, görüm, o almanı yerә
girsin! İndi-indi özümә gәlmişdim! Düşünürsünüz ki, mәsәlә
bitdi? Ay-hay, hövsәlәniz olsun, bu xәmir hәlә çox su aparacaq!
Bu günlәrdә gecә teleqram alıram: tәcili surәtdә Odessaya,
Qorgelşteyn soyadlı tacirin yanına getmәliyәm. O, “Viktoriya”
mehmanxanasında qalır vә mәn hәmin tacirә çox mühüm bir
mәsәlә ilә әlaqәdar lazımam.
– Odessa? Qorgelşteyn? “Viktoriya” mehmanxanası? Mühüm
mәsәlә? Bu, nә ola bilәr? – arvadımdan soruşuram. Arvadım isә
mәni tәlәsdirir ki, dәrhal yola düşüm.
– Nә bilmәk olar? Bәlkә, doğrudan mühüm mәsәlәdir? Bәlkә,
yoxlamadır? Bәlkә, çörәk alış-verişi ilә әlaqәdardır?..
“Odessaya gedirәm!” demәk asandır, ancaq getmәk çәtindir!
Odessaya getmәk bir qucaq xәrcdir! Amma mәsәlә vacibdirsә,
bәhanә yersizdir! Bir sözlә, beş-on rubl tapıb qatara otururam vә
Odessaya yollanıram. Şәhәrә çatıb, adamlardan “Viktoriya”
mehmanxanasının yerini soruşuram. Gәlib çıxıram mehman -
xanaya.
– Sizdә, – soruşuram, – Qorgelşteyn soyadlı adam qalır?

42