Page 376 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

Bunları düşünә-düşünә Boyberikә çatdım. Atı bağladım –
arvad hanı? Yoxdur! Bәs oğlan? Gözә dәymir! Mәni kim çağırıb?
– Sizi mәn çağırmışam! – qarnının üstündәn qalın qızıl
zәncirli saat asılmış dolu bәdәnli adam cavab verdi.
– Siz kimsiniz? – soruşuram.
– Mәn dul qadının qardaşıyam, Aronçikin dayısı. Tәcili Yeka-
terinoslavldan çağırıblar, elә indicә gәlmişәm...
– Xoş gәlmisiniz! – deyirәm.
– Әylәşin! – deyir.
– Tәşәkkür! Nә var, nә yox? İşlәriniz, dolanışıq necәdir?
Cavab vermir, qarnını irәli verib әllәrini cibinә soxur, yellәnәn
kresloya yayılıb mәnә müraciәt edir:
– Adınız, gәrәk ki, Tevyedir, hә?
– Bәli, – deyirәm, – Tövratı oxumaq üçün dәvәt edәndә mәni
belә çağırırlar: “Gәl, reb Tevye, Şneyer Zalmanın oğlu...”
– Qulaq asın, reb Tevye, görün nә deyirәm: uzatmağın nә
mәnası? Keçәk mәtlәbә.
– Etiraz etmirәm. Hәlә müdrik Süleyman deyәrdi: “Hәr şeyin
öz vaxtı”. Әgәr iş haqqında danışmaq istәyirsinizsә, buyurun.
Mәn işgüzar adamam. ..
– Görürәm, işgüzarsınız, – deyir. – Ona görә dә sizinlә tacir
kimi danışacağam... Bu işә görә nә qәdәr pul istәdiyinizi açıq
deyin! Örtülü bazar, dostluğu pozar!
– Açığı, – deyirәm, – nәdәn bәhs etdiyinizi anlamıram.
– Reb Tevye, – әllәrini cibindәn çıxarmayıb sözünә davam
edir. – Soruşuram ki, bütün bu mәsәlә bizә neçәyә başa gәlәcәk?
– Bu, toyun tәmtәrağından asılıdır, – cavab verirәm. – Әgәr
gurultulu toy çaldırmaq fikriniz varsa, mәnim buna imkanım
yoxdur.
Tәәccüblәnir:
– Özünüzü sadәlövh kimi qәlәmә vermәk istәyirsiniz, yoxsa?..
Amma heç sadәlövh adama oxşamırsınız. Bilirsiniz, nә qәdәr
cәhd göstәrsәniz dә, bacım oğlunu bataqlığa sürüklәyә bilmәzsiniz...
Bayramda blinçik qonaqlığına dәvәt edib, sonra da qәşәng bir

376