Page 371 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Südçü Tevye

“Allaha sığın”, – yәni sәn ancaq ona pәnah gәtir, ona ümid bәslә,
lazım bilsә, sevindirәcәk, mәslәhәt olsa, zülm verәcәk... Sonra
da deyәcәksәn: “Buna da şükür!” İndi qulaq asın, görün dünyada
nәlәr olur? Rica edirәm, diqqәtlә dinlәyin, çünki әsl әhvalat
bundan sonra başlayır.
Bir gün axşam, Boyberikdәki bağları gәzib dolandıqdan sonra
qan-tәr içindә evә qayıdıram vә qapıya bağlanmış tanış at görürәm.
And içә bilәrәm, bu, Aronçikin atıdır – yadınızdadırsa, demişdim,
bu atın üç yüz rubl qiymәti olar. Yaxınlaşıb tumar çәkirәm,
soruşuram: “Әzizim, burada neylәyirsәn?” At başını çevirib ağıllı
gözlәrlә mәnә baxır, sanki deyir: “Mәndәn yox, sahibimdәn
soruş”. Evә girib arvadın yaxasından yapışıram:
– Әzizim Qolda, de görüm, Aronçikin burada nә işi var?
– Mәn hardan bilim? – cavab verir. – Dost sәnindir, özün
bilәrsәn!
– Bәs özü hanı?
– Uşaqlarla meşәyә gәzmәyә getdi, – deyir.
– Bu gәzinti hardan çıxdı? – soruşub süfrә açmağı tapşırıram.
Yeyә-yeyә düşünürәm: “Ay axmaq, qanın niyә qaralır? Adam
sәnә qonaq gәlib, burada pis nә var ki? Әksinә...”
Bu vaxt qızlarım gәlir, irәlidә kiçiklәr – Taybl vә Beylka,
әllәrindә çiçәk var, arxada isә Şprinsa ilә Aronçik.
– Axşamınız xeyir!
– Salam!
Aronçik mәnә yaxınlaşır.
– Reb Tevye, sizinlә sövdәlәşmәk istәyirәm. Gәlin atlarımızı
dәyişәk.
– Әlә salmağa adam tapmırsan? – soruşuram.
– Yox! – cavab verir. – Ciddi deyirәm.
– Ciddi? Atınızın nә qәdәr qiymәti olar?
– Yanılmıramsa, üç yüz rubl, bәlkә dә, bir az çox! – sonra da
gülüb әlavә edir: – Nә deyirsiniz, dәyişәk?
Söhbәt ürәyimcә olmadı: axı bununla nә demәk istәyir? Niyә
gül kimi atını mәnim ölüvay heyvanımla dәyişmәyә can atır?

371