Page 368 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 368

Şolom Aleyxem

                – Yaxşı mәşğuliyyәtdir, xüsusәn dә sizin kimi cavan üçün.
            Dünya dağılsa da, vecinizә olmaz, tәki qarmağa balıq düşsün!
                Qadına nәzәr salıram – yanaqları lalә kimi qızarıb, üzünün
            ifadәsi dәyişib. Elә bilir, indi oğlu yaxamdan yapışıb möhkәm
            әzişdirәcәk, sonra da qapıdan çölә atacaq... Sәfeh fikirdir! Tevyeni
            belә şeylәrlә qorxutmaq olmaz! Nә düşünürәmsә, onu da deyirәm!
                Sözlәrimi eşidәn gәnc bir addım geri çәkilib qollarını arxasında
            çarpazladı, fit çalıb mәni başdan-ayağa süzdü vә qәhqәhә çәkdi!
            Mәn dә, qadın da bir az qorxduq – tәsadüfәn bunun ağlı çaşmayıb
            ki? Nә isә, hәmin gündәn bu cavanla dostlaşdıq! Canlara dәyәn
            oğlan idi, ürәyimә yatırdı. Düzdür, bәdxәrcdir, avaralanmağı
            sevir, pulun qәdrini bilmir, qәribә hәrәkәtlәri var. Mәsәlәn, dilәnçi
            görәndә әlini cibinә salıb pul çıxarır, saymadan zavallının ovcuna
            basır. Vә ya tәzә aldığı paltonu çıxarıb yoldan keçәn yoxsula
            bağışlayır...
                Nә deyim, adamın ağlı yerindә olmayanda bundan da sәfeh
            hәrәkәtlәr edә bilәr!  Amma anasına yazığım gәlirdi! Zavallı
            qadının göz yaşları qurumurdu. Onun bu halını görәndә ürәyim
            sıxılırdı. Xahiş edirdi ki, oğlu ilә әmәlli-başlı danışım. Razılaşdım:
            mәndәn nә gedir? Pul istәmir, yemәk istәmir! Ona ibrәtamiz
            әhvalatlar, dastanlar, hekayәtlәr danışmağa başladım, hikmәtli
            mәsәllәr söylәdim –  Tevye belә şeylәri yaxşı bacarır. Mәni
            dinlәmәkdәn zövq alırdı, gün-güzәran, evdәki vәziyyәt barәdә
            çoxlu sual verirdi.
                Bir dәfә dedi:
                – Reb Tevye, – sizә qonaq gәlmәk istәrdim.
                – Gözüm üstә yeriniz var! Bizim üçün böyük şәrәf olar.
            Yaşadığımız xutora atla, lap piyada da gәlә bilәrsiniz. Güman
            edirәm, yorulmazsınız. Çox uzaq deyil, yalnız meşәnin o tayına
            keçmәk lazımdır...
                – Nә vaxt evdә olursunuz? – soruşur.
                – Mәni evdә ancaq şәnbә günlәri, bir dә bayramlarda tapa
            bilәrsiniz, – deyirәm. – Bilirsiniz, gәlәn cümә bayrama düşür.
            Әgәr istәyirsinizsә, xutora baş çәkin, arvadım sizi südlü blinçikә
            qonaq edәr... – sonra qәdim yәhudi dilindә әlavә edirәm: –
            belәsini әcdadlarımız heç Misirdә dә yemәyib...



             368
   363   364   365   366   367   368   369   370   371   372   373