Page 359 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Südçü Tevye

üçün tövlәyә gedirәm, bir ayağı taxtanın o biri tәrәfinә düşüb.
Özümdәn çıxıram, çubuq götürüb heyvanı vurmağa başlayıram:
“Sәni yanasan, çәr dәymiş! Vәlәmir istәyirsәn? İştahan böyükdür!
Ac qalıb gәbәrәcәksәn! Dәrdim sәnә gәlsin, bütün bәlalarım,
azar-bezarım sәnә keçsin!”
Keşişә söyüş yağdırıram, arada düşünürәm: “Heyvanın günahı
nәdir? Niyә üstünә düşmüşәm? Eybi yox, müqәddәs ata, Allah
qoysa, şәnbә ibadәtindә sәnә bәddua yağdırıb anadan әmdiyini
burnundan gәtirәrәm...” Evә qayıdıb uzanıram, başımı yastığa
soxuram, ürәyimdәn qara qanlar axır, fikir mәni götürüb: “Niyә
belә oldu? Hansı günahın sahibiyәm? Mәn, Tevye, bu dünyada
kimә pislik elәmişәm? Allah mәni niyә cәzalandırır? Ey yeri-
göyü xәlq edәn Allah! Bizi sәn yaratmısan! Hәyatımızın mәnası
sәndәn asılıdır. Ancaq sәbәb nәdir ki, mәnә daim dәrd-bәla,
bәdbәxtlik göndәrirsәn?”
Yatağım od tutub yanır, qonşu otaqda arvadımın ah-nalәsini
eşitdikcә ürәyim parçalanır.
– Qolda, – deyirәm, – yatmısan?
– Yox, – cavab verir, – nә istәyirsәn?
– Heç nә, – deyirәm, – işlәr fırıqdır, Qolda... istәyirsәn, göyә
çıx, ya da yerә gir! Bәlkә, dәrdlәşәk, bir mәslәhәt ver, tәdbir tök,
başımıza nә çarә qılaq?
– Mәslәhәt? – soruşur. – Dәrdim böyükdür. Qız sәhәr yuxudan
oyanıb geyindi, birdәn boynuma sarıldı, bir söz söylәmәdәn
qucaqlayıb öpdü. Elә bildim, Allah elәmәmiş, ağlı çaşıb. Soruşdum:
“Sәnә nә olub?” Dillәnmәdi. Çıxdı inәklәrә baş çәksin, geri
qayıtmadı. Bir, iki, üç saat gözlәdim. Xava, Xava! Sәs-soraq
yoxdur. Uşaqlara dedim: “Gedin keşişin yanına!”
– Qolda, bәs hardan bildin ki, qız keşişin yanında ola bilәr?
– Hardan? – arvad cavab verir. – Kül olsun başıma! Bәyәm
görmürәm, gözüm yoxdur? Ana deyilәm?
– Әgәr gözün varsa, – dillәnirәm, – anasansa, niyә susurdun,
niyә mәnә vaxtında söylәmirdin?
– Sәnә nә deyәydim? Evdә olursan ki? Nә vaxt mәni axıra
kimi dinlәmisәn? Bir söz deyirәm, cavab әvәzinә mәsәl çәkirsәn.

359