Page 351 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 351
Südçü Tevye
demәli, bütün qәlblәri ilә hәmin adama bağlanacaqlar, geriyә yol
yoxdur!
Nә isә, bütün gecәni belәcә yanaşı oturduq. Daha çox
susurduq, bәzәn astadan bir-iki kәlmә kәsirdik... Dözmәyib
soruşdum: harada görünüb, qız ancaq ona görә әrә gedir ki,
sonradan sevdiyi adamın ardınca dünyanın o başına yollansın?
Qodlun gözlәri yol çәkdi:
– Onunla lap cәhәnnәmә dә gedәrәm!
Çalışıram başa salım ki, bu, mәnasız işdir, ağılsızlıqdır. O isә
fikrini mәnim başa düşә bilmәdiyim tәrzdә izah edir. Misal
çәkirәm: toyuğun altına ördәk yumurtası qoyurlar. Balalar yu-
murtadan çıxan kimi çaya qaçır, suya baş vurur, yazıq toyuq isә
qaqqıldayıb baxa-baxa qalır.
– Buna nә deyirsәn, qızım? – soruşuram.
– Nә deyә bilәrәm? – qәmgin-qәmgin dillәnir. – Әlbәttә,
toyuğa yazığım gәlir. Amma onun qaqqıldamasına görә ördәk
balaları suda üzmәmәlidir?
Tevyenin qızı boş-boş danışmaz...
Belәliklә, dan yeri ağarmağa başlayır. Arvadım deyinir,
dәfәlәrlә bizi evә sәslәyib. Gәlmәdiyimizi görüb pәncәrәdәn
boylanır, mәni danlayır.
– Tevye, nә fikrә getmisәn orada?
– Özünü әlә al, Qolda! – deyirәm. – Müqәddәs kitabda
yazılıb: “Ey insanlar, hiddәtlәnmәk nәyә lazımdır?” Bu gecә
yatmaq olmaz, çünki göylәrdә taleyimiz hәll olunur. Qulaq as,
Qolda, zәhmәt olmasa, samovara od sal, çay içәk, sonra atı
qoşub Qodlu vağzala aparacağam.
Hәmişәki kimi, yenә uydururam, guya, Qodl Yequpetsә gedir,
oradan da miras mәsәlәsini hәll etmәk üçün sәfәrә yollanacaq,
lazım gәlsә, bütün qışı orada qalacaq, bәlkә, növbәti yayı, qışı da
orada keçirәcәk. Bunu ona görә deyirәm ki, arvad sәfәr tәdarükü
görsün: alt paltarları, yataq ağları, yastıqüzü, isti pal-paltar,
qadına lazım olan hәr şeyi hazırladım.
Tapşırıram ki, göz yaşı axıtmaq olmasın. Bu gün hәr yerdә
bayramdır! “Bu gün ağlamaq olmaz!” Qanunda belә yazılıb!
351