Page 334 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

Yaxşı, bәs qarı ilә necә dil tapım? Başıma elә oyun açar ki,
gәl görәsәn! Onu necә razı salım?
– Motl, bilirsәn nә var? – qәfil peyda olmuş adaxlıya deyirәm. –
Sәn get evә, mәn çalışaram hәr şeyi yoluna qoyum, kiminlә
lazımdırsa, danışaram. Esfir haqqında hәdisdә deyildiyi kimi:
“Mәclis tәmtәraqlı keçirdi!” Bütün bunları yaxşı-yaxşı düşünüb
götür-qoy etmәk lazımdır. Sabah, Allah qoysa, fikrini dәyişmәsәn,
yәqin, görüşәrik.
– Fikrimi dәyişmәsәm? – tәәccüblә baxır. – Fikrimi dәyiş -
mә sәm? Әgәr başqa fikrә düşsәm, qoy Allah mәni daşa döndәrib
canımı alsın!
– Sәn Allah, and içmә! And içәn adamlardan zәhlәm gedir! –
deyirәm. – Sәnә inanıram. Salamat qal, gecәn xeyirә, yuxun
şirin olsun...
Özüm dә yatmağa getdim, amma yuxum әrşә çәkilmişdi.
Başımı itirmişdim. Zavallı Tevye, gör nә günә qaldın!
Gecәnin yarısıdır, evdә hamı mışıl-mışıl yatıb. Qәfildәn yuxu -
da әcaib sәslә bağırıram. Evdәkilәr dik atılır. Qolda mәni silkәlәyir:
– Tevye, Allah kömәyin olsun! Oyan! Nә olub? Niyә bağırırsan?
Gözlәrimi açıram, әtrafa boylanıb titrәk sәslә soruşuram:
– Hanı o?
– Kimi deyirsәn?
– Frume-Soranı, – cavab verirәm. – Leyzer-Volfun arvadı
Frume-Sora! İndicә burada idi...
– Sayıqlayırsan, Tevye! – arvadım deyir. – Allah kömәyin
olsun! Leyzer-Volfun arvadı Frume-Sora, bizdәn uzaq, çoxdan o
biri dünyadadır...
– Bilirәm, ölüb, – deyirәm, – amma burada idi, çarpayının
yanında, mәnimlә danışırdı. Boğazımdan tutub boğmaq istәyirdi...
– Özünә gәl, Tevye! – arvadım deyir. – Sәfeh-sәfeh danışma!
Yәqin, yuxu görmüsәn. Üç dәfә tüpür, sonra yuxunu mәnә danış,
yozaram...
– Allah canını sağ elәsin, Qolda, – cavab verirәm. – Yaxşı ki,
mәni oyatdın. Sәn olmasaydın, qorxudan ürәyim partlayacaqdı...

334