Page 325 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Südçü Tevye

– Boş şeydir! – deyirәm. – Yemәk nәdir ki? Varlı da, kasıb da
yemәyә bir parça çörәk tapır. Siz imkanlı olsanız da, adi adamsınız,
heç bilmirәm, qızımı necә qiymәtlәndirәcәksiniz? Bilirsiniz necә
bişirir? Reb Leyzer-Volf, balığı elә hazırlayır ki, barmaqlarını
yala! Qızımın qızartdığı balığın dadına baxmaq üçün gәrәk ona
layiq olasan...
– Reb Tevye, üzr istәyirәm, danışmaq bizi lap әldәn saldı!
Nә isә, xeyli mırt vurduq, ikimiz dә bir az keflәnmişdik,
çünki mәn evә gәlәndә gecәdәn xeyli keçmişdi, ayaqlarımı güclә
sürüyürdüm... Allah canını sağ elәsin, arvadım dәrhal duydu ki,
kefliyәm, xeyli danladı.
– Yavaş danış, Qolda, әsәbilәşmә! – deyirәm vә sevincdәn
uçuram. – Çığır-bağır salma, әzizim, bizi tәbrik elәmәk olar!
– Tәbrik? Nә münasibәtlә? – soruşur. – Boz inәyin әlimizdәn
getmәsi münasibәtilә? Axır ki, onu Leyzer-Volfa satdın, hә?
– Başımıza ondan da pis iş gәldi, – deyirәm.
– Başqasına dәyişdin? Leyzer-Volfu aldatdın? Zavallı qәssaba
kәf gәldin?...
– Daha pis!
– Adam kimi de görәk, nolub? – arvad sәsini qaldırır. – İşә
bax, gәrәk sözü qaşıq-qaşıq çәkәsәn!
– Qolda, sәni tәbrik edirәm! – gözlәrim gülür. – Bir-birimizi
bağrımıza basıb öpmәliyik! Bizim Seytl nişanlanıb!
– Söz danışdı da! – cavab verir. – Başın xarab olub, deyәsәn!
Ağzına gәlәni danışırsan! Görünür, çox içmisәn!
– Bir qәdәh, – deyirәm, – doğru sözümdür, Leyzer-Volf ilә
adama bir qәdәh içmişik, sonra bir stәkan punş, amma ağlım
başımdadır. Mәlumun olsun ki, Qolda, bizim Seytl, Allah mübarәk
elәsin, ona, Leyzer-Volfa nişanlanıb!
Vә bütün әhvalatı әvvәldәn-axıra kimi, әn xırda incәliklәrinә
qәdәr ona danışdım.
– Bilirsәn, Tevye, – arvadım deyir, – doğrudan da, ürәyimә
dammışdı, Allah kömәyim olsun! Hiss edirdim ki, Leyzer-Volf

325