Page 297 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Südçü Tevye

– Әziz qadınlar, deyin, sizi hara atım?
– A… bu nә sözdür? – mәәttәl-mәәttәl üzümә baxırlar. –
“Atım” nә demәkdir?
– Arabaçılar, adәtәn, belә deyirlәr, – izah edirәm. – Yәni
Boyberikә gәlәndә, Allahın izni ilә sağ-salamat yetişsәk, sizi
harada düşürüm? Boyberikdә boş-boşuna dolaşmaq istәmirәm…
– Hә… belә deyin dә! Zәhmәt olmasa, bizi meşәnin qarşı
tәrәfinә, çay kәnarındakı yaşıl bağa aparın. Tanıyırsınız?
– Әlbәttә! Boyberikә beş barmağım kimi bәlәdәm. Arabamla
o qәdәr odun daşımışam ki, sayı-hesabı yoxdur. Hәmin bağı
keçәn yay Yequpetsdәn bir varlı kirayәyә götürmüşdü, milyonçu
idi, yәqin, yüz, bәlkә dә, iki yüz min pulu olardı!
– Hәmin milyonçu yenә o bağı kirayәlәyib, – qadınlar bildirir
vә pıçıldaşıb gülüşürlәr.
– Üzr istәyirәm, – deyirәm, – madam, bәlkә, o varlı ailә ilә
yaxın münasibәtiniz var, hә? Әgәr elәdirsә, lütfәn, barәmdә
onlara bir söz deyә bilәrsinizmi? Bәlkә, bağda mәnә uyğun bir iş
tapıldı, nә bilmәk olar? Qonşuluqda bir oğlan var, adı Sroyeldir...
fәrli adam deyil. Bir varlı şәxsә yol tapıb, hәftәdә iyirmi beş rubl
qazanır, bәlkә dә, qırx!.. Allah bilir! Bәzilәrinin bәxti gәtirir dә!..
Ya da götürәk bizim qәssabın kürәkәnini. Yequpetsdәn baş
götürüb getmәsәydi, halı necә olacaqdı? Düzdür, başı bәlalar
çәkirdi, әziyyәtlә yaşayırdı, acından ölürdü. Amma indi, Allah
mәnә dә qismәt elәsin, hәr ay evinә pul göndәrir. Hәtta arvad-
uşağını da yanına aparmaq istәyir. Amma bәla burasındadır ki,
ailәyә orada yaşamağa icazә vermirlәr. Bәs özü necә yaşayır?
Aydın mәsәlәdir – zülümlә, әzab çәkir... Deyirәm, baxın, gözünüzә
su verin! Hәyatda hәr şeyin sonu çatır!.. Hә, bu da dediyiniz çay,
qarşısında da böyük bağ ...
Arabanı çәkib artırmanın qarşısında saxlayıram. Evdәkilәr
bizi görәn kimi sevinir, hay-küy salırlar.
– Nәnә! Ana! Xala! İtkinlәr tapıldı! Gözünüz aydın! İlahi,
harada qalmısınız? Nigarançılıqdan üzüldük... Hәr tәrәfә adam
göndәrmişik... Ağlımıza әcaib fikirlәr gәlirdi, meşәdә nә desәn

297