Page 280 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

istәdiyi adamı yıxıb sürüyә bilәr. “Qozbeli qәbir düzәldәr. Qoy
cәhәnnәm olsun!” – yazıçı özlüyündә belә fikirlәşdi.
Şveytserin ev sahibinә yaltaqlığı әndazәni aşmışdı.
– Mәncә, reb Moyşe, elә adamsınız ki, başqalarının zәhlәsini
tökmәyi xoşlamırsınız. Sizin yerinizdә olsaydım, böyük-böyük
işlәrә girişәrdim! Zarafat deyil, doxsan doqquz milyon! Adamın
dili çaşır – doxsan doqquz milyon!
– Doxsan doqquz milyon, – yazıçı onun sözünә qüvvәt verdi.
Bu, Arkidinin xoşuna gәlmәdi vә yenidәn yazıçının üstünә düşdü:
– Çemçura, siz dә milyonlardan dәm vurursunuz? Mәnim
әziz “Vәba” vәsf edәn dostum, and için ki, ömrünüzdә heç
olmasa bir dәfә yüzrublluq әsginas görmüsünüz, o, nә desә
verәrәm! – Arkadi başını әyib gözlәrini qıydı vә ev sahibinә
işarә etdi.
– Söz danışdınız da! – ev sahibi Arkadinin sözünü kәsdi. –
İfadәmә görә üzr istәyirәm, amma bu dәfә güllәniz boşa çıxdı.
Hәmin bu Çemçura, bax ilk baxışdan yazıq görünәn bu yazıçı,
bir yüzlük әsginas yox, min dәnәsini görüb. Bәlkә dә, yüz minini.
Mәlumunuz olsun ki, Çemçura çox zәngin adamdır!
Bronzentoler “çox zәngin” sözü ilә Arkadinin nәfәsini kәsdi.
O, qamәtini düzәldib siqarı damağından götürdü, gözlәrini döyә-
döyә әvvәl yazıçıya, sonra da ev sahibinә baxdı. Sanki baxışları
ilә deyirdi: “Kül olsun başıma! ”

On birinci fәsil

Yәqin, oxucunun nәzәrindәn yayınmadı ki, bizim yazıçı
mәdәni adamdır, öyünmәyi xoşlamır, ona görә dә bu şәxs barәdә
Bronzentoler danışmağa mәcburdur. O, kirayәnişinin necә varlı
adam olmasından söhbәt açdıqca Çemçura ara-sıra ortaya söz
atır, çәkmәlәrinin ucuna baxır, ya da başını aşağı dikib hәrәkәtsiz
qalırdı. Yazıçı bu anlarda tavandan sallanıb tor hörәn hörümçәyә
bәnzәyirdi, sanki sәbirsizliklә Allahın göndәrәcәyi hәrhansı şikarı
gözlәyirdi.

280