Page 279 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 279

Şən kompaniya

          hamıya deyir ki, uduzub, oyun vaxtı heç kim üçün pul xırdalamır,
          borc da vermir. İndi qәpiyә güllә atır, tәsәvvürünә gәtirә bilmir
          ki, haradan pul tapacaq? Amma dindar yәhudi kimi, inanır ki,
          qumar ilahisi günlәrin birindә bağlı qapısını açacaq, bәxti üzünә
          gülәcәk vә Arkadi Şveytser böyük, çox böyük pullar udacaq!
             Әsas mәsәlә iyirmi beş rublluq klub bileti tapmaqdır, qumarda
          bәxtin gәtirsә, sonrası düzәlәr, hәr şey yaxşı olar.
             Arkadi bir qәdәr sakitlәşәndәn sonra ağlına gәlәn ilk fikir
          belә oldu: bәlkә, Bronzentolerin evindә kirayә qalmaq elә Allahın
          hökmüdür? Niyә başqa evin yox, mәhz bu evin qapısını döyüb?
          Bәlkә, hәyatının xoşbәxt dönәmi elә bu gündәn başlayır? Yәni
          bu üç milyondan ona bir dilәnçi payı da düşmәyәcәk? Kim bilir,
          bәlkә, bu puldan ona on min rubl çatdı, hә? Arkadi bunu düşünüb
          yenidәn ev sahibinә yaltaqlanmağa başladı.
             – Әzizim, reb Moyşe, deyәsәn, adınız belәdir, әgәr pullu
          vaxtımda, kefim kök, damağım çağ olanda, yüzlüyü pul saymayanda
          mәnә rast gәlsәydiniz, heç düşünmәdәn, sevinә-sevinә cibimdәn
          bir çәngә pul çıxarıb sizә verib deyәrdim: “Mәndәn hәdiyyә
          olsun, nәzir verirәm, qoy bu min rubl günahlarımı yusun!..” Axı
          Arkadi Şveytser nә elәdiyini yaxşı bilir, ağlı hәlә yerindәdir!
          Sadәcә bu, uduş kartıdır vә bütün pulları bu karta yatırıram. Düz
          deyil, reb Moyşe?
             – Әlbәttә, haqlısınız! – yazıçı ev sahibinә ağzını açmağa
          macal vermәdi vә әvәzindә  Arkadidәn elә ağır söz eşitdi ki,
          yәqin, bunu ömrü boyu unutmayacaq.
             Maraqlıdır, Bronzentoler bu dәqiqәlәrdә Şveytserin gözündә
          nә qәdәr ucalmışdısa, yazıçı bir o qәdәr düşmüşdü. Bu sәbәbdәn,
          özünü saxlaya bilmәyib onu sancmağa başladı.
             – Hә... Bir görün kim gәlib? Әziz Çemçik, “Vәba”nın müәllifi!
          Gözümüz aydın! Bircә sizin yeriniz әskik idi! Elә bilirdim, yazıçı
          xәyalınız hәlә göylәrdә dolaşır, kitablarınızda vәsf etdiyiniz
          әcinnәlәr, adamyeyәnlәr, әcaib keçilәr, qorxulu mәxluqlar yuxunuza
          girir.
             Cılız bәdәnli yazıçı başını tısbağa kimi irәli uzadıb büzüşdü.
          Tәhqirә cavab vermәyi lazım bilmәdi, axı bu kobud qumarbaz




                                                              279
   274   275   276   277   278   279   280   281   282   283   284