Page 260 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 260

Şolom Aleyxem

            çalışırdı. Anam mәni dә özü ilә işә aparırdı ki, oradakı mәtbәxdә
            süfrәdәn qalan artıqlarla qarnımı doyurum. Ev sahibәsi zәngin
            qadın idi, boyun-boğazına çoxlu mirvari taxıb gәzirdi, amma
            mәnim iştaham xoşuna gәlmәdi. Dedi ki, bu tifil üç adamın
            әvәzinә yeyir. Atdılar mәni çölә! Mәcbur qalıb babama – qәbri
            nurla dolsun – qoşuldum vә hamama gәlәnlәrin paltarlarına keşik
            çәkmәyә başladım. Ancaq bu da uzun sürmәdi, başladım cibgirliyә,
            çünki qәpiyә şıllaq atırdım. Hamama gәlәnlәrin ciblәrini axtarırdım,
            әlimә keçәn qәpik-quruşu götürürdüm. Özlüyümdә düşünürdüm
            ki, bu, oğurluq deyil, borcdur, yәni nә vaxt maddi durumum
            yaxşılaşsa, pulları qәpiyinә kimi qaytarıb yerinә qoyacağam.
            Başınızı ağrıtmayım! Cibgirliyim uzun sürmәdi, nәhayәt, mәni
            iş başında yaxaladılar. Böyük qalmaqal düşdü, babamı işdәn
            qovdular, mәn dә doğma şәhәrlә vidalaşıb üz tutdum Odessaya.
            Uzunboğaz çәkmәlәrimi satıb bir az pul, necә deyәrlәr yolxәrci
            әldә elәdim ki, acından ölmәyim.
                Gәldim Odessaya, körpә quzu idim – on altı-on yeddi yaşlı
            yeniyetmә. Enerjim aşıb-daşırdı, tezliklә iş dә tapdım.  Allah
            göstәrmәsin, kontorda çalışmırdım, peşәm çәkmәsilәn vә ayaqqabı
            yağı ilә bağlı idi. Sadә dildә desәm, ayaqqabısilәn ustanın
            kömәkçisi! Allah mәnә bacarıq vermişdi vә tezliklә adamların
            rәğbәtini qazandım. Elә bilirsiniz, bir cüt uzunboğaz çәkmәni
            tәmizlәmәk asandır? Gәrәk parıldayana qәdәr sürtәsәn. Lazım
            gәlәndә dәrini tüpürcәyinlә silirsәn, sonra çәkmә yağı sürtürsәn,
            sil ki, silәsәn. Buyur, sәnәt әsәri hazırdır!
                Yavaş-yavaş pul yığıb usta ilә vidalaşdım vә öz işimi açdım:
            üzәrindә xırda güzgülәri olan qәşәng yeşik, iki әdәd çәkmәsilәn,
            bir neçә qutu ayaqqabı yağı alıb yollandım Rişelyeyә. Gözlәrimin
            ağı gedәnә qәdәr işlәyirdim, belә-belә bir az pul toplayıb özümә
            xalis gümüşdәn saat aldım.  Anama, Bessarabiyaya üç rubl
            göndәrdim, bәs necә? Qoy bilsin ki, oğlu Odessada әfәllik elәmir.
            Bir sözlә, dünyanın gözünü çıxarıb başladım ömür sürmәyә!
                Amma insandan da uca Allah var! Günlәrin bir günü nahara
            yer axtarırdım. Allah mәni dartıb bir yәhudi traktirinә gәtirdi.





             260
   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265