Page 258 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

qumar var? Oyun çoxdan ölüb! Әvvәllәr qumarın başqa lәzzәti
vardı! Canını qoyurdun oyuna! Hanı o günlәr? Bir karta görә
ortaya yüz, iki yüz, üç yüz rubl atırdıq!
– Yәni böyük pullarla oynayırdınız? – Bronzentoler masa
yoldaşını diqqәtlә süzdü.
– Eh, sizcә, bu, böyük puldur? – Arkadi şәstlә cavab verdi,
sanki söhbәt dünya okeanlarında üzәn iri gәmilәrdәn, yaxud
onun alәmә sәs salmış yubileyindәn gedirdi. – Böyük oyun belә
olmur! Bir karta görә gözünü qırpmadan beş dәnә yüzlüyü atırsan
ortaya! Yadımdadır, sanballı adamlarla yığışıb oynayırdıq. Baxdım
ki, ortadakı bankda әmәlli-başlı yağlı tikә var – tәxminәn min
rubl! Kartı paylayan deyir: “Dillәn!” – “Kart!” Yenә soruşur:
“Neçәsini?” Yumruğumu masaya çırpıb deyirәm: “Bircәciyini!”
Arkadi tәsәvvüründә canlandırdı ki, klubda oturub qumar
oynayır. Gözündәn od püskürürdü. Yumruğunu masaya elә
döyәclәdi ki, yazıçı, az qaldı, oturduğu yerdәn yıxılsın. Qorxudan
rәngi ağardı vә bәrәlmiş gözlәrlә yeni kirayәnişinә baxdı.
Bu, Bronzentolerә lәzzәt elәdi vә ürәkdәn qәhqәhә çәkdi.
– Bizim bu yazıçını necә, bәyәnirsiniz? – ev sahibi göz
vurdu. – Bilirsiniz niyә ona Çemçik deyirәm? Çünki nәzәrindәn
heç nә yayınmır. Özünә әsl alman kimi baxır. Yaxşı lәqәb
tapmışam, hә? Çemçik!
– Vicdanım haqqı, bundan yaxşısı ola bilmәzdi. Ona yaraşır! –
Arkadi bunu deyib Çemçikә tәrәf döndü: – Sağlığınıza qismәt!
Ömrü uzun olsun! – nәnәm Toltsa köhnә pambıq әtәyindәn
köynәk tikib mәnә geyindirәndә hәmişә belә deyirdi.
Üçü dә güldü, Çemçikin xırda çürük dişlәri göründü.
– Demәli, böyük pullar udmusunuz, hә? – Bronzentoler
gözünü yeni kirayәnişindәn çәkmәyib soruşdu, sonra Arkadinin
siqarından halqa şәklindә qalxan tüstünü nәfәsinә çәkdi. Otaq
tezliklә siqarın tüstüsü ilә doldu, duman hәtta elә qatılaşdı ki,
dostlar artıq bir-birini görmәkdә çәtinlik çәkirdilәr.

258