Page 244 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

– Nә kağız?
– Haradan bilәk ki, rәhmәtlik kimdir? Bәlkә, heç sizin
dediyiniz adam deyil, – hündürboylu, nazik barmaqlı Leyzer-
Moyşe eyhamla dillәnir.
Gözlәrimi döyüb üzlәrinә baxıram, Leyzer-Moyşe başını
bulayıb nazik barmaqlarını sinәmә döyәclәyir:
– Hә, hә. Bәlkә, bu qadını öldürmüsünüz? Bәlkә, elә öz
arvadınızdır, onu bura gәtirib nağıl danışırsınız? Ay nә bilim,
çöldәki aşxana, aşxana sahibinin arvadı, vәrәm, xırda uşaqlar,
rәhmәt...
Bu sözlәrdәn sonra üzümün ifadәsi tamam dәyişdi, reb Losya
mәnә tәskinlik vermәyә başladı. Әslindә, onların mәnә qarşı heç
bir iradı yoxdur. Düşmәnçilikdәn dә söhbәt gedә bilmәz, çox
yaxşı bilirlәr ki, cani, quldur deyilәm, amma yad adamam,
rәhmәtlik isә göbәlәk kimi yerdәn çıxmayıb, söhbәt ölmüş
adamdan, meyitdәn gedir...
– Bizim, – deyir, – ravvinimiz vә uryadnikimiz var. Protokol
tәrtib etmәk lazımdır...
– Hә, hә, hә! Protokol! Protokol! – Layzer-Moyşe söhbәtә
qoşuldu, barmağını sinәmә elә döyәclәdi ki, guya, hәqiqәtәn,
cinayәt törәtmişәm!
Dilim tutuldu, bәdәnimi soyuq tәr basdı, az qala, özümdәn
gedәcәkdim. Onlara nә deyim? Pul kisәmi çıxarıb dәfn qardaşlığının
üzvlәrinә müraciәt etdim:
– Yәhudilәr, qulaq asın! Dayandığım yerdә zibilә düşmüşәm.
Şeytan mәni hәrlәyib-fırlayıb bu aşxanaya gәtirib, görünür,
taleyim belә yazılıb ki, aşxana sahibinin arvadı ölmәliymiş vә
mәn dә bu yoxsul, çoxuşaqlı ata ilә üz-üzә gәlmәliymişәm. Sa -
vab iş görüb rәhmәt qazanmaq eşqinә düşüm! İndi bundan ötrü
pul vermәliyәm? Bu, mәnim pul kisәm, içindә, vur-tut yetmiş
rubldan bir az artıq pul var. Alın, nә istәyirsiniz edin. Rodomısla
çatmaq üçün mәnә bir az pul saxlayın, ölüdәn canımı qurtarın,
qoyun çıxıb gedim!
Görünür, sözlәr qarşımdakı adamlara yer elәdi, çünki bir-
birinә baxıb pullara toxunmadılar, dedilәr ki, qaniçәn deyillәr.

244