Page 231 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

RӘHMӘT QAZANMAQ İSTӘYİ

Әgәr vaxtınız varsa, başıma gәlәn bir ibrәtamiz әhvalatı
danışım: özüm günahkaram, bu hadisәnin ucbatından, az qala,
canımdan olacaqdım. Niyә? Ona görә ki, tәcrübәsiz, sadәlövh
idim. Әslindә, indinin özündә dә hәlә ağılım başıma gәlmәyib,
әks tәqdirdә, çoxlu pulum olardı, imkanlı adam isә hәmişә ağıllı,
qәşәng vә bacarıqlı görünür...
Tәzә evlәnmişdim, qayınatamın himayәsindә yaşayırdım.
Bütün günü Toranı öyrәnirdim, arabir başqa kitablara da nәzәr
salırdım, gizli oxuyurdum ki, qayınatamla qayınanam görmәsin.
Qayınanam kişi kimi qadındır, amma yalaq deyil, evdә bütün
işlәri özü idarә edir, uşaqları nişanlayır, qızlarına adaxlı tapır.
Mәni dә o tapıb, özü mәslәhәt görüb vә Radomısldan birbaşa
Zvogelә gәtirib. Yәqin, bizim Radomısl barәdә eşitmisiniz, bu
yaxınlarda qәzetlәr yazmışdı...
Qeydiyyata düşәnә qәdәr Zvogeldә yeni qohumlarımın
himayәsindә yaşayırdım, burnumu qapıdan çölә çıxartmırdım.
Evә, Radomısla qayıdıb bәzi sәnәdlәri düzәltmәk, pasport almaq
lazım idi. Araba tutmaq üçün bazara yollandım. Tәk getdim ki,
hamı görsün: kimsәdәn asılacağım yoxdur. Allah dadıma çatdı:
Radomıslda yaşayan bir kişiyә rast gәldim. Qış fәsli idi, geniş
oturacaqları olan xizәklә gedәcәkdik. Kişi xizәyi әmәlli-başlı
bәzәmişdi, yan tәrәflәrdә müxtәlif quşların şәkli çәkilmişdi.
Atı ağ idi, qayınanam belә hesab edir ki, ağ at bәdbәxtlik
әlamәtidir, amma mәn әksinә düşünürәm.
– Allah elәsin, yalan çıxsın, – qayınanam dedi, – amma qor -
xuram ki, bu sәfәr çox uğursuz olsun...
– Dilin qurusun, – qayınatam onun sözünü kәsdi vә dәrhal da
özünü әlә aldı, amma arvad dәrsini verdi, kişi arada imkan tapıb
qulağıma pıçıldadı:
– Fikir vermә, arvaddır da, ağzına gәlәni danışır.
Sәfәrә hazırlaşmağa başladım. Şeylәrimi qablaşdırdım, xәrclik,
bir dә üç yastıq götürdüm: birini altıma, o birisini kürәyimә,
digәrini dә ayağımın altına qoymaq üçün. Vidalaşmaq vaxtı gәlsә
dә, demәyә sözüm yox idi.

231