Page 229 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 229

Üç sima

          Әllinci gün bayramında sәma parçalanır. Doğrudur, heç vaxt
          sәmanın parçalanmasını görmәyib, çünki onların küçәsindә sәma
          yoxdur, amma dostları görüblәr. Hә, and içir ki, öz gözlәri ilә
          görüblәr. Ancaq özlәri dә sәmanın parçalandığını görsәydilәr,
          çox yaxşı olardı, onda görmәdiklәri şeyә and içmәzdilәr, axı bu,
          günahdır! Heyif ki, bu küçәdә sәma yoxdur! Onların pәncәrәsindәn
          sәma ancaq uzun, ensiz mavi zolaq şәklindә görünür, bu sәma
          uzun nazik mavi lentә oxşayır. Bu kiçik parçada iki-üç ulduzdan
          vә ayın bir hissәsindәn başqa, nә görmәk olar ki? Moiseyçiki vә
          bacısı Dvoyrkanı sәmanın, hәqiqәtәn, parçalanmasına inandırmaq
          üçün Abramçik anasının әtәyindәn dartır.
             –  Ana, doğrudur ki, bu gün, Әllinci gün gecәsindә sәma
          parçalanacaq?
             – İndi durub sәnin başını parçalayacağam!
             Abramçik anasından belә cavab alır. Әlacsız qalıb atasını
          gözlәmәlidir. Atası bir qucaq qutu ilә bazara gedib.
             – Hә, tapın görәk, ata bizә nә hәdiyyә gәtirәcәk?
             Abramçik belә deyir, iki çöhrә dә tapmaq istәyir ki, ata
          bazardan onlara nә gәtirәcәk? Uşaqlar bazarda satılan şeylәri
          sayıb barmaqlarını bükür, insan gözü nәyi görә bilirsә vә ürәyi
          nә istәyirsә, onu tәsәvvür edirlәr: bublik, krendel, konfet...
             Amma bu dәfә heç kәs tapa bilmәdi. Cildçi Peysya nә bublik,
          nә krendel, nә dә konfet gәtirdi. O, göyәrti gәtirdi – uzun, yaşıl,
          әtirli, qәribә göyәrti.
             Üç gözәl çöhrә atanı dövrәyә alır.
             – Ata, bu nәdir?
             – Göyәrti.
             – Göyәrti nәdir?
             – Bayram göyәrtisi. Bayramda yәhudilәr göyәrti yemәlidir.
             – Onu haradan alırlar, ata?
             – Necә yәni haradan? Hm... bazardan alırlar, bazardan...
             Ata belә deyir vә yaşıl, әtirli göyәrtini tәzә yuyulmuş döşәmәyә
          sәpir, sevinir ki, otaqda yaşıl otlar var, әtri әtrafa yayılır. Hәmişәki
          kimi şәn halda anaya deyir:
             – Arvad, bayramın mübarәk!




                                                              229
   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234