Page 216 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 216

Şolom Aleyxem

            Qruzeviçi әhәmiyyәtsiz bir işlә әlaqәdar harasa çağırdılar: bir
            anbarda bomba vә dinamit aşkar olunmuşdu, oğlan isә kimyagәr
            idi, özü dә savadlı, bacarıqlı. Ondan şübhәlәnmişdilәr. Әllәrinә
            bir neçә mәktub keçmişdi... Nә isә, atdılar oğlanı hәbsә... Bundan
            sonra әzablı günlәrim başladı – qaçhaqaç, qovhaqov, ona minnәt,
            buna rüşvәt... Bütün cәhdlәr boşa çıxdı! Geriyә dә yol yox, deyir
            çünki oldun dәyirmançı... On yeddi yaşlı Feygelenin üzgün
            çöhrәsini görәndә ürәyimdәn qara qanlar axırdı.  Anası Roza
            ondan da pis hala düşmüşdü! Hәlә nәnәsi Payyanı demirәm! Ailә
            sanki Tanrının bәlasına gәlmişdi. Üstәlik, bildirim ki, işlәr çox
            pis gedirdi, әldә qalan pullar xәrclәnmişdi. Ona görә dә evi girov
            qoydum. Pullar bir göz qırpımında qurtardı, mәcbur qalıb dükanı
            satdım... Özümü bacarıqlı, tәdbirli adam kimi tәqdim edib
            öyünmәk istәmirәm. Sadәcә dul qadınların durumunu anlatmağa
            çalışıram: bir dәfә ağızlarını açıb soruşmadılar ki, dolanışıq vә
            digәr işlәr üçün xәrclәnәn bu pullar hardandır? Ailәnin maddi
            durumu necәdir? Sabaha ümid var, ya yox? Әsla! Bu mәsәlә
            onları zәrrә qәdәr dә maraqlandırmırdı! Hәr şeyin qayğısına mәn
            qalmalıyam! Çıxış yolunu yalnız mәn tapmalıyam! Özümü oda-
            közә vurmalıyam! Mәni buna nә sövq edir? Hardan bilim?
            Mәnim yerimdә olsaydınız, bu adamlarla necә rәftar edәrdiniz?
            Mәsәlә burasındadır ki, bu üç qadından hansının daha yaxşı
            olduğunu müәyyәn edә bilmәmişdim. Onların sözlәrinә, әmәllәrinә
            әsәbilәşirdim, hәrdәn inciyib-küsürdüm. Ürәyimdә onların qarasına
            deyinә-deyinә evә qayıdırdım, özümә söz verirdim ki, bu gündәn
            xoş rәftara, yaxın münasibәtlәrә son qoyacağam. Amma ertәsi
            gün gәlib onların mәsum gözlәrini, nisgilli çöhrәlәrini görәndә,
            cingiltili sәslәrini eşidәndә kin-küdurәtdәn әsәr-әlamәt qalmırdı.
            Özümü onlara görә yenidәn oda atmağa hazır vәziyyәtdә hiss
            edirdim. Tanrının zavallı vә mәzlum bәndәlәri! Әlacım nә idi?
            Feygele barәdә heç danışmağa dәymәz. Maqnit kimi adamı
            özünә cәlb edir. Ecazkar baxışlarından doymaq olmur, bu gözlәr
            adamın ağlını başından çıxarır!.. Üzr istәyirәm, bunu sizә yox,
            özümә deyirәm, çünki bu qız Qruzeviçә әrә getmәklә mәni dәli





             216
   211   212   213   214   215   216   217   218   219   220   221