Page 20 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

yormayın: bütün imperiyanı çıraqla gәzsәniz, oğlumun başı kimi
ikincisini tapa bilmәzsiniz! Başqa cür ola da bilmәz!
Uzun sözün qısası, Allahın kömәkliyi ilә, nәhayәt, bizә
xoşbәxtlik üz verdi: hәr ikisi qәbul olundu! Elә bilirsiniz bununla
mәsәlә bitdi? Xeyr a, qәbz almaq zamanı yetişdi, ancaq Xolyavanı
gördüm deyәn tapılmadı! Yox, tәlәsmәyin, hövsәlәniz olsun!
Sәn demә, Xolyavanın atası oğlunun yәhudilәrlә birgә tәhsil
almağını istәmirmiş! Kişi iki ayağını dirәyib bir başmağa: ölәr,
amma razı olmaz! Deyir, bu, uşağın nәyinә gәrәkdir? Onsuz da,
bütün qapılar üzünә açıqdır, harada istәsә, gedib oxuyar! İcazәnizlә,
onun sәhvini sübut etmәyә çalışım. Soruşuram: “Pan Xolyava,
sizә nә lazımdır?” Cavab verir: “Heç nә!” Dünyada nә çox
mәrhәmәtli adam, pan Xolyavanı sürüklәyib apardılar özlәri ilә
traktirә, doyunca içirtdilәr... Nә isә, oğlum gimnaziyaya qәbul
olunana qәdәr tәr tökdüm. Әlimi göyә qaldırıb dua oxudum:
“Sәn mәrhәmәtlisәn, mәni bu әzablardan qurtardığın üçün
minnәtdaram!..”
Qayıdıram evә, yeni bәdbәxtlik qapımı kәsdirib! Nә baş
verib? Arvadım oturub, düşünüb-daşınıb, qәrara gәlib: aman-
zaman bir övladımız var, onu gözümüzdәn necә uzaq buraxaq?
O, orada, biz burada? Belә iş olar? Onda niyә yaşayırıq?
– Axı bir başa sal görüm, nә demәk istәyirsәn?
– Başa düşmürsәn? – deyir. – Mәn hökmәn uşağın yanında
olmalıyam!
– Bәs evimiz?
– Nә evimiz? Evdir dә, durub özü üçün!
Cavabında nә deyәsәn? Nә isә, arvad getdi uşağın yanına,
mәn dә yalquzaq kimi qaldım evdә. Ev dә bir ev ola! Heç
düşmәnimә bu cür hәyat arzulamıram! Tәrslikdәn, işlәrim dә
düz gәtirmir. Hәr şey dağılıb mәhv olur, biz isә arvadımla
mәktublaşırıq. Mәn ona yazıram, o da cavab mәktubu göndәrir...
“Әziz arvadım, salam...” “Әziz hәyat yoldaşıma salamlar...” Ona
yazıram: “Allah eşqinә, bu işlәrin sonu necә olacaq? Әvvәl-axır,
axı biz insanıq. Arvadsız ev... Allah mәni bağışlasın...” Kimә

20