Page 16 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 16

Şolom Aleyxem

                Bu, başqa mәsәlә! Bığın altından keçmәsәn, işin düzәlmәz!..
            Heyif, indi alınmadı, qaldı yanvara. Nә etmәk olar? Deyir gözlә,
            göz lә yәk dә! Alışmışıq...
                Yanvar gәldi. Yenә mәrәkә başladı, ora get, bura qaç: sabah,
            ya da o biri gün yığıncaq olmalıdır, yәni şuranın iclası. Gimnaziyanın
            müdiri, inspektoru vә müәllimlәri toplaşacaqlar, yalnız iclasda,
            yәni şuradan sonra bilinәcәk ki, oğlum qәbul olunub, ya yox.
            Evdә alәm bir-birinә dәyib: arvad yox, yemәk bişirәn yox, çay
            dәmlәyәn yox, hәr şey viran qalıb! Bu arvad yenә hara qeyb
            olub? Gimnaziyadadır! Daha doğrusu, gimnaziyanın yanında:
            soyuqda sülәnir orada, iclasın, yәni şuranın nә vaxt bitәcәyini,
            adamların nә vaxt dağılışacağını gözlәyir. Şaxta adamın iliyinә
            işlәyir, külәk tüğyan edir, arvadım isә bir ayağını qoyub, o
            birisini götürür, soyuqdan әsә-әsә küçәdә gözlәyir! Maraqlı
            әhvalatdır!  Vәd verilibsә, yәqin, sözlәrini tutarlar. Hәm dә...
            Eyhamı başa düşürsünüz dә? Amma gәl arvadla dil tapıb onu
            başa sal da! Bir saat, iki saat, üç, dörd saat keçir... Uşaqların
            hamısı evә dağılışıb, o isә hәlә gözlәyir. Axır ki, intizar bitir:
            qapı açılır vә müәllimlәrdәn biri çıxır. Arvadım cәld irәli şığıyıb
            soruşur ki, bilmirsiniz, yığıncaq, yәni şura nә qәrara gәldi? “Niyә
            bilmirәm? – müәllim cavab verir, – cәmi sәksәn beş uşaq qәbul
            olundu, onlardan sәksәn üçü rus, ikisi isә yәhudidir”. “Konkret
            olaraq kim?” “Biri Şepselzon, digәri isә Katsdır!”
                Soyadımızı eşidәn arvadım kәpәnәk kimi evә uçub şad xәbәri
            gәtirir:
                – Tәbriklәr! Şükürlәr olsun, ilahi! Bizi arzumuza çatdırdın!
            Qәbul ediblәr! Uşaq daxil oldu!
                Sevincdәn göz yaşlarını saxlaya bilmir. Әlbәttә, mәnim dә
            kefim kökdür, amma bu münasibәtlә әl qaldırıb oynamaq fikrim
            yoxdur – arvad deyilәm ki?! Kişiyәm, kişi!
                – Görürәm, sәnin üçün, – arvadım deyir, – bu, o qәdәr dә
            sevindirici xәbәr deyil...
                – Niyә belә düşünürsәn?
                – Sәn, – cavab verir, – çılğın adamlardan deyilsәn. Әgәr
            bilsәydin, uşaq necә hәyәcan keçirir, әl-ayağını sallayıb oturmazdın.




              16
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21