Page 187 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Sözbəsöz
ravvinsiniz!” Ravvin isә cavabında: “Amma sizi tanımıram!”
Nәhayәt, ravvin tacirdәn pulu almağa razı olur, amma bir şәrtlә:
şahidlәrin yanında. Bәs şahidlәr kimdir? Axı bu qәdәr mәblәği
hәr adama etibar etmәk olmaz! Vә ravvin şәhәrin әn varlı vә
tanınmış adamlarını çağırıb deyir: “Mәsәlә belәdir, bu adamda
çoxlu pul var, onun deyil, özgәyә mәxsusdur. Vә xahiş edir,
sabah axşama qәdәr pulları özümdә saxlayım. Mәnә nә qәdәr pul
verdiyinә şahidlik edin ki, sonra bu adamla davamız düşmәsin...
Başa düşürsünüz?” Vә ravvin özünә әziyyәt verib şahidlәrin
yanında ona etibar edilәn pulları üç dәfә sayır, sәliqә ilә yaylığa
bükür, yaylığı surğucla möhürlәyib şahidlәrә göstәrir. “Baxın, bu
da möhür, unutmayın ki, siz şahidlik etdiniz!” Ravvin pul
bükülmüş yaylığı arvadına verib tapşırır ki, sandıqda gizlәtsin vә
yerini dә kimsә bilmәsin... Vә hamı sinaqoqa yollanır, әmәlli-
başlı dua oxuyurlar, ertәsi gün pәhriz saxlayırlar, pәhrizdәn sonra
şam yemәyinә toplaşırlar, elә bu vaxt tacir dә gәlib çıxır: “Hәftәniz
mübarәk, gәlәcәk bayramınız da!” “Sizinlә bahәm. Әylәşin. Nә
buyurursuz?” “Heç nә. Pullardan ötrü gәlmişәm.” “Hansı pullar-
dan?” “Nağd pullardan!” “Hansı nağd pullardan?” “Mәn pullardan
ötrü gәlmişәm”. “Hansı pullardan?” “Öz pullarımdan ötrü. Daha
doğrusu, pullar mәnim deyil, özgә şәxslәrindir. Saxlamaq üçün
sizә vermişdim...”
– Siz pulları mәnә saxlamaq üçün vermişdiniz? Nә vaxt?
Tacir gülür, elә bilir, ravvin zarafat edir. Ravvin isә soruşur:
“Nәyә gülürsünüz?” Tacir cavab verir: “Ömrümdә birinci dәfәdir
ki, tәlxәk ravvin görürәm!” Bunu eşidәn ravvin inciyir. Axı
indiyәdәk heç kәs onu “tәlxәk” adlandırmağa cәsarәt etmәyib.
“Deyin görәk, sizә nә lazımdır?”
Tacirin ürәyi yerindәn qopur. “Siz nә danışırsınız, reb? Allah
xәtrinә! Mәnim axırıma çıxmaq istәyirsiniz?! Axı var-yoxumu
sizә verdim, düzdür, mәnimki deyil, özgәnindir. Pulları yaylığa
bükdünüz, surğucla möhürlәdiniz, arvadınızın sandığında gizlәtdiniz,
tapşırdınız ki, açarları elә bir yerә qoysun ki, kimsә bilmәsin.
Şәhәrin әn hörmәtli adamları da buna şahidlik etdi...”
Tacir bircә-bircә şahidlәrin adını sadalayır, zavallını soyuq
tәr basır, boğazı quruyur, bir stәkan su istәyir.

187