Page 174 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

professor!..” – demәli, hәr şeyi ona danışdım, utanıb-çәkinmәdәn,
heç bir qorxu hissi keçirmәdәn nә istәdiyimi söylәdim. Varlı ev
sahibi kәnarda dayanıb çәp gözlәri ilә baxır, mәn isә danışıram.
Әslindә, rusca danışmaqda o qәdәr dә pәrgar deyilәm. Amma bu
dәfә Allah mәnә danışmaq üçün güc verdi. Ürәyimdә nә vardısa,
hamısını söylәdim. “Belә, belә, cәnab professor, bәlkә, qismәtmiş
ki, siz göylәrin elçisi kimi, uşağımı, yeganә oğlumu xilas
edәcәksiniz... Әgәr pul gәrәk olsa, buyurun, iyirmi beş rublum
var. Allah şahiddir, mәnimki deyil! Bu qәdәr pulum hardan?
Arvadımındır. Şәhәrә mal almağa gedәcәkdi. Allah kömәyi olsun,
uşağın yolunda heç nәyi әsirgәmir!” Bax belә danışıram, kaftanın
cibindәn iyirmi beş rublu çıxarmaq istәyirәm. Ancaq qoca
professor әlimdәn tutur: “Ehtiyac yoxdur!” – deyib mәni karetә
mindirir. Kaş oğlumu sağlam görәydim, doğru sözümdür! İndi
sizdәn soruşuram: bu İtsyuk Borodenko heç professorun dırnağına
dәyәr? Hәmin Borodenko, az qala, mәni bıçaqsız öldürәcәkdi!
Xoşbәxtlikdәn, hәr şey yaxşı qurtardı! Allah elәmәmiş, әksinә
olsaydı, onda nә edәrdim, hә?
Birdәn vaqonda çaxnaşma düşdü vә hәmsöhbәtim konduktordan
soruşdu:
– Kodnyadır?
– Bәli.
– Salamat qalın! Sizә yaxşı yol! Xahiş edirәm, kiminlә yol -
yoldaşı olduğunuzu heç kәsә demәyәsiniz. İstәmirәm ki, Kodnyada
evә professor gәtirdiyimi bilsinlәr. Yoxsa hamı tökülüşüb gәlәcәk...
Bir neçә dәqiqәdәn sonra qatar tәrpәndi, pәncәrәdәn gördüm
ki, iki arıq ata qoşulmuş üstüörtülü araba lәngәr vurub stansiyadan
uzaqlaşır. Balacaboy, qırmızıyanaq, ağsaqqallı, eynәkli qoca bu
arabada gedirdi. Vaqondakı tanışım onunla üzbәüz oturmuşdu,
daha doğrusu, elә bil ipdәn asılmışdı, araba çala-çuxura düşәndә
o da lәngәr vururdu. Qoca professorun üzünә baxdıqca yeni tanı -
şı mın çöhrәsi nurlanırdı, sevincdәn qanad çalıb uçmağa hazır idi.
Heyif ki, fotoqraf deyilәm vә özümlә fotoaparat daşımıram.
Bu an tanışımın şәklini çәkәrdim. Qoy hamı bilsin ki, xoşbәxt
adam – Kodnyanın әn xoşbәxt adamı necә olur!

174