Page 168 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

Elә bil lotereya bileti udub, ya da qızını әrә verib, bәlkә dә,
oğlunu gimnaziyaya qoyub. Hәr dәqiqә atılıb pәncәrәdәn baxır
vә öz-özünә deyir: “Stansiya? Hәlә yox!” Yenә oturur, üzündә
fәrәh, şәn vә mәmnun ifadә görünür.
Sizә demәliyәm ki, tәbiәtimә görә belә adamam: başqaları
kimi tanımadığım şәxsin qәlbinә girmәyi, sorğu-suala tutmağı
sevmirәm. Xasiyyәtim belәdir: әgәr qarşındakı adam lazım bilsә,
özü ürәyini açıb danışacaq.
Hәqiqәtәn, iki stansiya keçdik vә hәmin narahat adam mәnә
yaxınlaşıb elә qısıldı ki, ağzı burnuma yapışdı.
– Sәfәriniz haradır?..
Ancaq sualından, başını qaşımasından, görkәmindәn başa
düşdüm ki, hara getmәyim onu әsla maraqlandırmır, әsas mәsәlә
özünün hara getdiyini söylәmәk istәmәsidir. Sualına cavab
vermәdim vә onun istәyinә uyğun olaraq soruşdum: “Bәs siz
hara?”
Vә başladı:
– Hara gedirәm? Kodnyaya, Kodnya barәdә eşitmisiniz?
Oralıyam, kodnyalı. Burdan çox uzaq deyil. Üçüncü dayanacaq.
Demәli, burdan üç stansiya... Hә dә! Amma ordan Kodnyaya
çatmaq üçün atla uzun yol getmәliyәm. Saat yarım – bunu
sözgәlişi deyirlәr, әslindә, iki saatdır, tam iki saat, bәlkә, bir az
da artıq, o şәrtlә ki, yol yaxşı olsun, sәn dә faytonla gedәsәn.
Teleqrafla sifariş vermişәm, demişәm, stansiyaya fayton gön-
dәrsinlәr. Elә bilirsiniz, özüm üçün? Yox, özüm arabada da gedә
bilәrәm. O da olmasa, bir әlimә çәtir, o birisinә şeylәrimi alıb
pay-piyada yollanaram. Bilirsiniz, fayton çatışmır, düzdür, evdә
dә oturmaq olardı. Hә? Nә dediniz?
Hәmsöhbәtim nәfәsini dәrir, sonra yenidәn danışır, amma
әvvәlcә әtrafa nәzәr salır, görsün bizә qulaq asan var, ya yox?
Astadan, pıçıltı ilә qulağıma deyir:
– Tәk deyilәm... Professorla gedirәm... Professorla nә әlaqәm?
Mәsәlә belәdir. Siz heç Kaşevarovka barәdә bir şey eşitmisiniz?
Belә bir yer var, Kaşevarovka. Orda varlı, lovğa bir yәhudi
yaşayır, bәlkә, tanıyırsınız, Borodenko, İtsyuk Borodenko. Soyadı

168