Page 160 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

gәlirәm. Tәbii ki, soruşursunuz: “Cavan oğlan, hansı sәbәbә görә
arvadından ayrılmaq istәyirsәn?” Ravvinә nә cavab verim? Bәlkә,
belә demәliyәm: “Hәkimdәn gözünü çәkmir, elә hәkim dә ona
biganә deyil”. Sizcә, bu cavab inandırıcı görünәcәk? Bu sәbәbdәn
ayrılsam, adam arasına necә çıxacağam? Deyәcәklәr, dәli olub:
gül kimi arvadından ayrılıb, halbuki yüz iyirmi ildәn sonra bütün
mirasa sahib olacaqdı. Hә, yәqin, siz dә deyәcәksiniz: bәli, dәli
olmusan, ağlın başından çıxıb. Hә? Düz demirәm?
– Haqlısınız, mәn dә belә deyәrdim: dәlisiniz, ağlınız çaşıb!
Bu dәfә hәmsöhbәtim o qәdәr yaxın oturdu ki, ayaqlarımız
bir-birinә toxundu. Qonaq oyuncaq velosipedi kәnara qoyub
mürәkkәbqabıya әl atdı. Dәrindәn nәfәs alıb tәlәsik danışmağa
başladı:
– “Dәli olmusan!” demәk asandır! Bilmәk istәrdim, başınıza
belә bir hadisә gәlsәydi, nә edәrdiniz?! Mәsәlәn, qayınatanız
cahil, qayınananız isә türk şalına bürünüb gәzәn, kobud sәsli,
deyingәn ifritәdirsә, arvadınız da gecә-gündüz hәkimin yanından
çıxmırsa, bütün şәhәr sizi barmaqla göstәrib deyәcәk: “Buynuzu
çıxmış әr”. İnanın, hörmәtli cәnab, başınıza belә bir iş gәlsәydi,
dabanınıza tüpürüb arxaya baxmadan qaçardınız! Hә? Necә? Elә
deyil?
Qonağıma deyirәm:
– Razıyam! Yәqin, mәn dә gecәnin bir alәmindә yatağımdan
dik atılıb, baş götürüb qaçardım!
Qonaq әsәblәrini cilovlaya bilmir:
– Sizә asan gәlir: yataqdan dik atılmaq vә baş götürüb
qaçmaq! Kim qaçır? Hara qaçır? Qәbirә? Tәsәvvür edin: axı o,
yeganә qızlarıdır. Yüz iyirmi ildәn sonra hәr şey mәnim olacaq!
Bәs bunu nәzәrә almırsınız? Sizcә, bu, heç nәdir? Daha doğrusu,
özünüzdәn soruşun: mәnim ona qarşı nә iddiam var? Yox, cavab
verin, nә iddiam var, hә?
– Doğrudan da, – qonaqdan soruşuram, – ona qarşı nә iddianız
var?
– Necә yәni, nә iddia? – cavab verir. – Bәs hәkim? Onu unut-
musunuz?! Nә qәdәr ki hәkim evimizә gәlir, arvadımın sifәtini
görmәk istәmirәm.

160