Page 156 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

sirri varsa, dәrzi onu bütün qәsәbәyә yayır. Sözün qısası: hәkimin
әlinә vә dәrzi atanın dilinә düşәn qadın bәdbәxt olur. Bizdә bir
qız vardı...
Yenә hәmsöhbәtimin sözünü kәsirәm:
– Üzr istәyirәm, cavan oğlan, axı öz işiniz barәdә danışmaq
istәyirdiniz?
– Hә, bağışlayın, – deyir, – hiss edirәm ki, vaxtınızı alıram!
Amma nә edim? Axı bu müdhiş dahi hәkim barәdә sizә söhbәt
açmalıyam! Açığı, әgәr bu hәkim olmasaydı, hәyatım öz mәcrasında
gedirdi. Özünüz düşünün: nәyim çatmır? Hәlәlik, uşağımız
yoxdur. Arvadım gözәl, ağıllı, valideynlәrinin yeganә övladıdır.
Onlar ölәndәn, yәni yüz iyirmi ildәn sonra bütün var-dövlәti
mәnә keçәcәk. Elә indinin özündә dә, tfu-tfu, göz dәymәsin,
mәni hәmişә yuxarı başda oturdurlar. Bayramlarda, dua mәrasimindә
hәmişә qayınatamın arxasınca birinci mәn gedirәm. Әlbәttә,
birinci olmasa da, kantor vә ravvindәn sonra. Digәrlәri mәndәn
arxada gedir! Üzr istәyirәm, hәtta hamamda da hörmәtimi
saxlayırlar. Soyunmağa başlayan kimi hamamçı ucadan deyir:
“Camaat, çәkilin! Qapıdan uzaqlaşın! İndi bizim varlının kürәkәni
çimmәyә gәlir!” Hamamçının bu sözlәri xoşuma gәlmir, çünki
diqqәt mәrkәzindә olmağı sevmirәm. Ancaq “sevmirәm” nә
demәkdir? Yaltaqlığı hamı sevir, tәrif eşitmәkdәn kimsә imtina
etmir. Bilirәm, tәrifәlayiq deyilәm. Düzdür, qayınatam dövlәtlidir.
Qoy adamlar ona yaltaqlansınlar, heyvan kimi sürtüşsünlәr. Ancaq
bunların mәnә nә dәxli? Hәm dә qayınatam kimdir axı? Bax indi
mәni eşitmir, ona görә dә sizә deyә bilәrәm: cahilin biri! Dünyadan
xәbәrsiz! Arvadım da ailәnin yeganә qızıdır. Yanından yel ötәn
kimi yatağa düşüb gözünün qorasını sıxır. Bu vaxt, dediyim
kimi, qayınatam tәzә hәkimin dalınca fayton göndәrir, lәnәtә
gәlsin! Bu hәkim yadıma düşәndә, inanın, dәli oluram. İstәyirәm,
bıçağı qapıb ürәyimә sancım, ya da özümü çaya atım!
Cavan oğlanı kәdәr bürüdü, fikrә daldı.
Bu vaxt әn incә mәsәlәni öyrәnmәk üçün qonaqdan soruşdum:
– Demәli, şübhәlәnirsiniz ki, arvadınız...
Elә bil başına qaynar su tökdülәr, yerindәn sıçradı:

156