Page 152 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

Onu dağlar çağırır,
Qartal göydә çırpınır,
Palmalar çiçәklәnir,
Peyğәmbәrlәr nur saçır,
Yaradandan söz açır.

Belә qafiyәlәr mәnә yaxşı tanışdır, qulaqlarımı deşir, eşidәndә
gözlәrim qaralır. Bu cür şeirlәri oxuyandan sonra adamın qәlbi
sәhra kimi kimsәsiz qalır, qәribsәyirsәn...
Tәsәvvür edin ki, bu dәfә yanılmışdım. Gәnc әlini qoltuğuna
soxmadı vә bir yığın әlyazması çıxarmadı. Onun nә romanı, nә
pyesi, nә dә şeiri vardı.
Köynәyinin yaxasını düymәlәyib öskürdü vә sözә başladı:
– Yanınıza gәlmişәm ki, dәrdimi danışım, mәslәhәtlәşim.
Düşünürәm ki, sizin kimi insan mәni başa düşә bilәr. Yazdıqlarınız
onu göstәrir ki, hәr şeydәn başınız çıxır, demәli, yaxşı mәslәhәt
verә bilәrsiniz. Әvvәlcәdәn deyim ki, necә mәslәhәt bilsәniz, elә
dә edәcәyәm. And içmәyә hazıram... Üzr istәyirәm, bәlkә,
vaxtınızı alıram?
– Vaxt önәmli deyil. Danışın görәk, nә olub? – çiynimdәn
ağır yük götürüldü.
Qonaq masaya yaxın әylәşib asta sәslә dәrdini danışmağa
başladı. Әvvәlcә sakit görünürdü, sonra qızışıb coşdu.
– Bilirsiniz, mәn kiçik qәsәbәdә yaşayıram. Әslindә, qәsәbәmiz
o qәdәr dә kiçik deyil. Daha doğrusu, böyükdür. Şәhәr kimi.
Lakin sizin şәhәrlә müqayisәdә çox kiçikdir... Qәsәbәmizi yaxşı
tanıyırsınız. Adını demәyәcәyәm. Qorxuram, hansısa әsәrdә tәsvir
edәsiniz. Bәzi sәbәblәrә görә mәnә sәrf etmir... Yәqin, nә ilә
mәşğul olduğumu bilmәk istәyirsiniz? Hm... Mәnim işim...
Ümumiyyәtlә, heç nә ilә mәşğul olmuram. Başqa sözlә, hәlәlik,
heç bir iş görmürәm. Açığı, qayınatamın hesabına dolanıram.
Tәkcә dolanışığın yox, qalan hәr şeyin pulunu o verir. Bәs necә?
Yeganә qızının әriyәm, nә lazımdırsa, әsirgәmir. Hәlә on il dә
bizi saxlasa, dünya dağılmaz. Çünki varlı adamdır! Düzü, pul
içindә üzür. Qәsәbәdә onlardan zәngin adam yoxdur.

152